Duayên Kurdî

Pêxemberî me (s.x.l) diayeke ku divê di dema tengahiyê de were xwendin nîşanî me kiriye. Ew dia wiha ye:

La ilahe illallahül’azim-ul-halim la ilahe illallahu Rebbul-Erş-il’azim la ilahe illallahu Rabbus-semavati ve Rabbul-Erdi Rabbul’Erşil-kerim.

Wate: Ya Xwedê, min ji hemî tengahiyên min xilas bike. Bê şik tu serwer î/quweta te digihîşe hertiştî. Min bi riya herî bi xêr paqij bike.

“Yezdan ew e, ji wî pêve tu Xweda tune.

Ew bi jiyana xwe ya berî û herheyî zindî ye û bi esl û kemala xwe qaîm e. Ne xew û ne jî xewandin nikare wî bigire. Tiştê ku li ezmanan û li ser rûyê erdê heye, ya Wî ye. Ma kî dikare bêyî destûra Wî şefaetê bike? Ew dizane ku çi li pêş bendeyên wî û çi li pişt wan e. Yanî ew çi dikin, dê çi bikin, çi eşkere dikin, çi vedişêrin, dinyaya wan, axretê, bi kurtasî hemû rewş û kirinên wan dizane. Mexlûqên wî, ji zanîna wî pê ve, bi qasî ku ew bixwaze, nikarin tiştekî jê bigirin. Kursiya wî erd û ezman girtiye. Ew parêzger e, parastina erd û asîmanan, tedbîr û rêvebirina wê qet ne zehmet e. Ew pir bilind e, pir mezin e.” (Sûreya Beqere, 255)

Ey Xwedayê min, yê ku duayan re îcabet dike, ji damarê meyê şahê nêzîktirê me ye,em ji te lêborîn ê dixwain, Tu bexşkar û keremdar î.

Ey Xwedayê min ê ku erd û asîman afirandiye, Ew her tiştî veşartî û vekirî dizane, xwedanê mal û siltanet û hemû mexlûqan î.

Ey xwediyê roja hesab, Xwedayê min, Rebbê alemê, mirov û cin tenê ji bo îbadetê afirandine û ji xezeba zêdetir rehma xwe heye, emrê xwe yê yekem jî ”bixwîne” ye.

Ya Rebbê me yê bilind, yê herî nêzîkî tenêyan, hevalê bêkesan, alîkarê bêkesan, dewlemendiya bêdawî ya belengazan, hêza qelsan û gazinca xerîban.

Ya Rebbê me, yê ku şev digihîne roj û roj jî digihîne şev, yê bi heybet û bilind, yê ku xwedan dilovanî û îhsana xwe zêde ye.

Hemî pesn ji Te re ye, hemd û şukir ji Te re ne, dua û xwestin, lava û lêgerînên, her cure pesn û pesnên bêhempa yên ku em nikarin bibêjin, tenê ji bo te ne, Xwedayê min.

Em tenê ji te re îbadetê dikin û tenê ji te arîkariyê dixwazin, em tenê ji bo te dua dikin û tenê ji te re serê xwe ditewînin, tenê ji te re dua dikin, lê em ber bi te ve direvin û hewl didin ku tiştên ku me  nêzîktirî Te bike em bi dest bixin.

Îcar em hatin ber deriyê te, em stûyê xwe xwar dikin, destên xwe ji te re vedikin.

Ya Rebbê me yê Kerîm û Dilovîn!

Me xwe radestî kerem, alîkarî, lêborîn, merhemet û comerdiya te ya bêsînor kir. Em ji Te alîkariyê dixwazin.

Em dizanin, em ne layîq in, rûyê me tune, mafê me tune, lê em dizanin û qebûl dikin ku ji te pê ve ti rêyekê me nemaye, ji bilî te tu benek tune ku em pê bigrin, tu rê tunene ku em pê de herin, ji xeynî te tu kesekî me tune. Em Te dixwazin, armanca me Tu yî, tiştê ku em dixwazin ew e ku Tu ji me razî be, alîkariya me bike.

Ey Xwedayê min ê dilovan û dilovîn, ku bi fermana “bibe”yê, bêhejmar warên naskirî û nenas, xuya û nexuyan afirandiye û bi fermana “hilweşe” yê ya her tiştî bi yekcarî tine bibe. Em dizanin û wek heqîqetê radigihînin ku ji Te pê ve tu Xweda tune.