Hin peyamên Bedîuzzeman Seîdê Kurdî

…

4
Kesê ku nefsa xwe islah nekê, nikarê dîgeran islah bikê.
Kelîmat
5
Ma gelo tu tenê ji bo dinyayê hatîye aferandin ku tu tevê zemanê xwe li wê xercdikê!
Kelîmat

6
Kesê ku misafir be, qelbê xwe bi tiştekî ku bixwere nebê girênadê.
Mesnewî-i Nurîye

7
Ku tu dost bixwazê Allah bese. Belê ku ew dost be, hertişt doste.
Nektubat

8
Ew mirina ku lezzetan texrîb dikê û tehl dikê bibîrbînîn.
Lemaât

9
Piştî zewala lezzeten dumana ku dimînê, gunehin.
Mesnewî-i Nurîye

10
Jin ji hêlîna xwe derketine
beşer ji rê derxistine, pêwiste vegerin hêlîna xwe.
Kelîmat

11
Kesê ku qenaetê bikê wê iqtîsadê bikê; ê ku iqtîsadê bikê wê bereketê bibînê.
Mektubat

12
Bi mirinê cesed belav dibê, ruh baqî dimînê.
Îşaratu’l-İcaz

13
Daîra helal ferehe, kafîyê kêfê tê. Hîç luzum tune ku meriv bikevê heremê.
Kelîmat

14
Ku nimetên derbasbuyî te şukra wan nekiribê pêwiste ku tu şukra wan qeza bikî.
Mesnevî’i Nurîye

15
Şukur nimetê zêde dikê, xefletê direvînê.
Lemaat

16
Ji bonî pişt qebrê bixebitin, seadet û lezzeta heqîqî di wirdeye.
Mektubat

17
Ji kesê ku bibê ebd ji Allah re hertişt musexxere. Ji ê ku nebê re hertişt dijmine.
Mesnevî-i Nurîye

18
Ji bo ku derîyê pevçunê werê girtin, derîyê benqeyê bigrin.
Kelîmat

19
Tefekkur xefletê îzale dikê
Mesnewî-i Nurîye

20
Dema ku tiştek bi temamî bidest neyê xistin, ne caize ku meriv wê tiştê bi temamî terk bikê.
İşaratu’l-İcaz

21
Belê hêvîdar bibin. Di nav vê inqîlaba istiqbalê de sedaya herî mezin, wê sedaya Îslamê be.
Tarîxçeya Heyat

22
Bingeha ilman, şah û padîşahê ilman; ilmê îmanêye.
Kelîmat

23
Secdeyeke bi serî ku ji bo Allah bê ew îbadete, bo xeyrî wê delalete.
Mesnewî-i Nurîye

24
Qur’an ji qelban re quwwet û xidaye. Ji ruhan re şîfaye. Tekrara xidayê qut zêde dikê.
Mesnewî-i Nurîye

25
Bêje ” çiqas delal hatîye aferandin “, nebêje ” çiqas delale “.
Kelîmat

26
Eger nexwestane bidê, xwestin nedida.
Mektubat

27
Xwe mezin nede xwuyakirin tê piçuk bibê.
Kelîmat

28
Meraq mamosteyê ilmêye.
Sunuhat

29
Eger tu mal bixwazê qenaet bese.
Mektubat

30
Eger te dijmin bivê, nefis bese.
Mektubat

31
Di tiştekî ku têde dewam tunebê lezzet tuneye
Mesnewî-i Nurîye

32
Zaman da xwuyakirin ku Cennet ne arzane û Cehennem jî ne bê luzume.
Mektubat

33
Gunah, di heyata ebedî de nexweşîyên daîmîne.
Lemeat

34
Nexweşî xefletê belav dikê, axîretê didê fikirîn, mirinê texettur dikê.
Lemeat

35
Dunya madem fanîye, nehêjaye elaqeya qelbî .
Mektubat

36
Kesê bawerî qederê bikê, ji xeman rizgar dibê.
Şuâ’at

37
İnsan hatîye vê alemê da bi wasiteya ilim û dua tekamul bibê.
Kelîmat

38
Rehetî di zahmetîyêde ye, zehmetî di rehetîyêde ye.
Lemeat

39
Tenê yek seet, kafîye bo pênc demê nimêjê û destnimêjê.
Kelîmat

40
Madem Allah heye. Elbette âxîret heye.
Kelîmat

41
Lezzetên dinyayê ditijbine hunguvînê bi jehr. Li gorî lezzeta wê elema wê heye.
Mesnewî-i Nurîye

42
Hêza ku çavê pêşîyê aferandî, roj jî wî aferandîye.
Mektubat

43
Di vî zemanî de ihsaneke herî mezin, wezîfeyek, xilaskirina îmanê ye.
Lahîqeya Emîrdaxê

44
Dermanek, ku ji heddê xwe derbas bibê, derd tînê.
Mektubat

45
Digel ku zeman ixtîyar dibê, Qur’an ciwan dibê.
Mektubat

46
Eywax ! Em hatin xapandin. Me ev heyata dunyewî sabit zankir. Ji ber wê zennê me tev tev windakir.
Kelîmat

47
Destavêtina umumê, terkkirina umumêye.
Muhakemat

48
Eger we lezzet û zewqa heyatê bivê, heyata xwe bi îmanê heyatdar bikin û bi feraidan zînet bikin û bi durketina ji gunehan muhafeze bikin.
Kelîmat

49
Kesê ku delal binêrê delal difikirê. Kesê ku delal bifikirê ji heyata xwe lezzetê distînê.
Mektubat

50
Ciwanê herî bextewar ewe ku; wekî ixtîyara mirinê bifikirê ji âxîreta xwere bixebitê, nebê esîrê hewesatên ciwanîyê û di xefletê de nexeniqêye.
Mektubat

51
Di lezzeteke dunyewî de gelek elem hene. Wekî ku hebeke tirî bi we didê xwarin, lê wekî ku deh şemaqan li we bidê lezzeta wê direvînê.
Kelîmat

52
Netîceya derbaskirina hêza ciwanîyê di îbadet de : Di Dâr-ı saadetê de ciwanîyeke ebedîye.
Kelîmat

53
Teslîmî qederê bibe ku, tu di selametê bimînî.
Mesnewî-i Nurîye

54
Îslam emir dikê ku mu’minek ji mu’minekî ji sê rojan zêdetir nexeyidê.
Kelîmat

55
Di insan de demara herî tehluke, enanîyete û damara wî ya herî zeîf ewe.
Mektubat

56
Fîyetê nimet û Rahmet-a Îlakî şukre.
Lahîqeya Emîedax

57
Rêya xilaskirina îmanê û bihêzkirin û tehqîqkirina wê ya herî kurt û hesan di Rîsale-î Nur de ye.
Lahîqeya Qastamonu

58
Tişta herî girîng ya ku Xaliqê Rahman ji îbadê xwe dixwazê şukre.
Mektubat

59
Bo kê Allah hebê, her tişt bo wî heye û bo kê tunebê, her tişt jêre tuneye, hîçe.
Kelîmat

60
Her tişt bi qederê hatîye teqdîrkirin. Ji qismetê xwe razîbe, da ku tu rehet bibê.
Mesnewî-i Nurîye

61
Dema ku di âxiretê de eserekî ku te xilas nekê tunebê, di dinya’ya fanî de jî ti qîmetê nede nede eserên ku tê bihêlê.
Mesnewî-i Nurîye

62
Dîn heyata heyatêye, hem nura wê, hem esasê wêye. Vejîna vî milletî bi vejîna dîn pêk tê.
Ķelîmat

63
Mirovê ku li ser hesabê Allah li kâînatê binêrê, ew çi muşahede bikê ilme.
Mesnewî-i Nurîye

64
Şohret, tişta ku ne malê insan be jî, dixê malê insan.
Muhâkemat

65
Mukerremtirînê mexluqatan, belkî insanê ku herî a’lâye, eger xira bibê,ji heywanê xirab bêhtir xiradibê.
Lemeat

66
Nexweş pêşî bila li xwe binêrê, piştre dikarê li Nexweşan binêrê.
Mektubat

67
Dibin perdeyên kirêt de, netîceyên xayet delal hene.
Lahîqeya Emîedaxê

68
Rızaya zulmê, zulme.
Lahîqeya Qastamonu

69
Xatirê heqqîyê bilinde, lazime ji ti xatiran re neyê fedakirin.
Munazarat

70
Ruhê îbadetê, ixlase.
Îşaratu’l-İcaz

71
Di îslamîyet’êde Piştî îmanê heqîqeta herî mezin nimêje.
Tarîxçeya Heyat

72
Eger tu zêde ji mal heskê, ne bi hirsê, belkî bi qenaet bixwaze, da ku gelek werê.
Mektubat

73
Xiybet, sîlaheke alçaqe ku ehlê edawet û hesed û înadê herî zêde bikartînine.
Mektubat

74
İlmê ku hezim nebuyî, lazime newê telkîn kirin.
Kelîmat

75
Ku Cenabê Heq ji ebdê xwe hesbikê, dinyayê ji wî dixeyîdênê, kirêt didê xwuyakirin.
Mektubat

76
Eger win lezzet, zewq, saadet û rehetîyê bixwazin; bi keyfa di daîreya meşru de iktîfa bikin. Ew, kafîye ji keyfa we re.
Kelîmat

77
Zalim di izzeta xwe de, mazlum di zilleta xwe de dimînin û ji vê derê goçber dibin diçin. Naxwe ew li mahkeme-i Kubra têne hiştin ( danîn ).
Kelîmat

78
Ev weswese tiştekî wisaye ku, cehalet wê dawet dikê, ilim wê red dikê. Tu wê nasnekê tê, nasnekê diçê.
Kelîmat

79
Hirs, sebebê mahrumîyatê ye, lê tewekkul û qenaet wesîleya rahmetin.
Mektubat

80
Dua, ruhê ubudîyetêye û netîceya îmanekî xalise.
Mektubat

81
Dostê cahil, dikarê biqasî dijmin zererê bidê.
Muhakemat

82
Quweta îmanê astenge ji laqeydbunê re û iştîyaqa îbadet ji sefahetê re.
Lemaat

83
Tişta ku insana zindu dikê hêvîye, dikujê bêhêvîbune.
Mektubat

84
Pêwiste ku quwwet ji heqîyê re bibê xizmetkar.
Kelîmat

85
Kesê ku qederê tenkîd bikê serê xwe li çekuç dixê, dişkînê. Kesê ku i’tîrazî rehmetê bikê, ji rehmetê mahrum dibê.
Mektubat

86
Musîbet; netîceya cînayetê û muqeddîmeya mukâfatê ye.
Mektubat

87
İstiqbal tenê û tenê wê bo Îslamê be û hakim, wê bo heqaikên Qur’an û îmanê bê.
Xutbeya Şamê

88
Heqê mezin tuneye ku tekebburê li hember piçuk bikê.
Mesnewî-i Nurîye

89
Hikmet û arnanca rêkirina insan bibal vê dunyayê ve; naskirina Xaliqê Kaînatê û bawerîya bi Wî û kirina îbadete.
Şuâât

90
İnsanek ku başîyên wî kemmîyeten û keyfîyeten ji xirabîyên wî zîyade werê, ew insan musteheqê muhabbet û hurmetê ye.
Lemaat

91
Çawa ku bi weşandina dara gihaştî fêkîyê wê diweşin; reerîya nexweşê mu’min jî, wisa gunehan diweşînê.
Lemaat

92
Tengasî, muallimê sefahetê ye.
Sunuhat

93
İhtiyaç, ustadê medenîyetê ye.
Sunuhat

94
Çawa ku carna di seadetê de felaket heye, ji felaketê jî seadet derdikevê.
Sunuhat

95
Çêkirina her tiştî ji tiştekî û çêkirina her tiştî tiştek, karekî bi xasê xaliqê her tiştîye.
Kelîmat

96
Ustadê ehlê zindiq, şeytane.
Mektubat

97
Îmran hem nure, hem quwwete. Belê mirovê ku îmana heqîqî bidestbixê,dikarê ji kâînatê re meydanê bixwînê û li gorî quwweta îmanê dikarê ji tezyîqata hâdîseyan rizgar bibê.
Kelîmat

98
Belê, ustada insan a herî yekemîn û muallim a herî bi te’sîr ,walîdeya wî ye.
Lemeat

99
Çavê înadê, ferişte/ melaîket şeytan dibînê.
Kelîmat