Rojîname – 27

Ayeta Rojê

وَاِذَا ق۪يلَ لَهُمُ اسْجُدُوا لِلرَّحْمٰنِ قَالُوا وَمَا الرَّحْمٰنُۗ اَنَسْجُدُ لِمَا تَأْمُرُنَا وَزَادَهُمْ نُفُورًا۟ 

“Dema ji wan re bê gotin: Ji Xwedayê rehman re herin sicûdê, dibêjin: Ma
Xwedayê rehman çi ye? Em ê çawa ji bo yê ku tu fermana me bi sicûda jê re
dikî herin sicûdê! Ev gaziya we nefreta wan zêde dike.”

(Furqan, 60)

Hedîsa Rojê

“Nermbun di çi tiştî de peydah buye ew xemilandî ye; ji çi tiştî jî derketî ye, ew halel kirî ye.”

 (Muslîm, Kitabu’l-Bîrru ve’s-Sila, 2594)

Gotina Rojê

Î’lem eyyuhel ezîz!

Esabiyet û taassûba cahiliyetê, mecuneke wusan e ku ji hevkariya xeflet û dalaletê û ji riya û zulmetê çêbûye û mil dane hev. Lewma, yên irqperest, irq û milliyetê, wek mebûd dihewînin. Lê xîret û hamiyeta Îslamê, taveke wusan e ku ji nûra îmanê pêl dide û diteîse.

(Bedîûzzeman Seîdê Nursî)