Kes li vir tune ye
Û ev çingila jî tenê bi kêrî gopalekî tê
Li vir gurek digrî
Û balndeyek bê kêndir bidarve bûye
Û ji wêneyê ku li ser dîwêr derya diherike
Û dengek li pêlan siwar dibe…
Kes li vir tune ye
Kes di biniyê peyalê de tune ye
Û ne jî çavek di qula derî de heye
Li vir kes nîne
Leşker hene
Û orispî
û rahibekî li ser minareyekê
û bangewazek dibêje:
xençerê kê ji bo firotanê heye bila li ba xwe bihêle
Pênc demsal hene
Çaran hûn dinasin
Û yek jî bi şêweyê pirwazê ye…
Li vir noq dibim û bi ser dikevim
Û wêne jî keştiya qul ya tenha ye
Ez li vir di pevşûnê de me
Û dijberên min xençerhavêjin
Û li pişta kûçikan siwar dibin
Û diqêrin: Dîwarên wêneyê hilweşînin…
Kes li vir tune ye
Ne nebûn derbas dibe
Ne jî dûratî digihîje an jî hêl dibe
Û ti derpoş ji bilî perdeya şanoyê
Li ser ev tawanê nîne
Ti nîşan li vir tune ne
Û li ser stûyê rê
Pênc tilî axîna tiştê derbasbûyî difetisînin
Lewra ez li vir dimeşim
Û bi peyarê re dibêjim: Tu dîdivanê tenha yî
Yê ku naaxive
Tu yî ê ku ger li kenara yên koç kirine raweste
Dê ji parsiyên wan hûtê vê nebûnê nêçîr bikira
Platform li vir nîne
Û li pişt daniştokên temaşevanan
Refika pirtûkên min û yarek ji hêza çepikan ketiye
û ez ji vir de
Bîlêtên berê bikar hatine difiroşim
Û ji nebûnê re
Li ser çavê ku min di qûla derî re dîtiye, diaxivim.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
Helbest: Malik Medxene (Maykarodo).
Wergerandin ji erebî Majêd a Mihemed.
