Nivîsxane

Yusifê winda dê vegerê Ken’an, xem mexwe Beyta kerban dê bibe baxê gulan, xem mexwe   Dê baş bî j-vî halî ey dilê b-xem, şayiş meke Dê bi hedinê ev şêtî û aran, xem mexwe   Hê jî ne qulibe felek, ji bo me ra bistek Dê mîzan namîne heman her dewran, xem mexwe.   Dê were bihara rengîn, li …

Min dihewînit serpêhatiyên Deriyê bajarek xaçdayî Wan xewn û xeyalên pêknehatî ve Û min dihewîne welatê xelkê Demên neniyas Di aramiya şevên sêwî Di siroda koçberiyê de Hêvî bêdeng Li pey tabuta zarokatiya min Careka din disojîne hizrên xiloxe Dilê min wek bahozeke dîn Li ber kevirê sebrê Di nav henasên zivistanê Rondikên xatirxwestinê dibarînim Careka din Nale nala hewar …

Evdo û Çend Bêhnikên Şadiyê *  Wekî tê zanîn di 16ê Adara 1988an de balefirên artêşa Iraqê li ser niştecihên Helebçeyê bombeyên kîmyevî barandin. Di encama bombebaranê de, pênc hezar Kurd çûn ser dilovaniya xwe û bi hezaran jî, birîndar bûn. Bi bombeyên kîmyevî gelek nexweşiyên weke dilî, qirikê, kezeb, poz û çav hwd. der ket holê. Komkujiya Helebçeyê, bandorek …

Şerte îslamê, ya yek jî nimêj e. Ellah (c.c) rojekî de pênc waxt nimêj ser misilmanan kirye ferz. Misilmanê aqil, gihiştî, her stunbarê misilman pêwîste ku nimêj bike. Nimêj şeva Mîr’acê bûye ferz. Meşrûtiyeta nimêjê bi Qur’an û sinnete. “ Bê guman nimêj ser mumîna ferz e ku waxte wî bi kifş in.”…(nîsa103) Hz. Pêxember (e.s) Miaz b.Cebel dema şande …

Rûpelekî Windayî ji Nelihevkirina Axayên Beriya Mêrdînê (Çendî Îro Mîna Doh e) Şevên zivistanê dirêjin, ez jî şevê din wek Cihûyan li kaxetên xwe yên kevin geriyam. Di nav wan de çav bi çend çavpêketinên xwe yên ku berî 25 salan, li ser dawxaza Prof Dr. Celîlê Celîl min bi çend kelemêran re kiribû dîtin. Yek ji wan kalemêran Hecî …

Ez bixwe zimanhezekî Kurd im,  ji ber vê yekê dixwazim bi gotineke pêşiyên Kurdan ve dest bi vê nivîsa xwe bikim.. ‘Ziman kilîda dilan e.’ Her wiha ez dubare dikim ku ziman hebûn e. Ziman lebateke pir xweşik e, ji ber ku mirov herî bihêsan xwe bi zimanê xwe ve dikare vebêje. Helbest jî berhemeke xweşik ya hest û zimên …

Çawa ku sînorê dostaniya me Xwedayê mêhrîban di Qur’ana pîroz de nîşanî me daye. Ew nişana jî wusaye; Rebbê Alemê di Qur’ana pîroz de, di sûreya Maîde- ayeta 51 an  da; “Hey gele yên ku bawerî anîne, Cihu û Filehan ji xwera nekin dost û piştevan. Ew xwe bi xwe, ji hevra dost û piştekin. Çaxa mirov vê ayetê dixwîne …

Xweda di Qur’ana Pîroz de dibejê; ‘... Duvrê ji bo hûn hevdû nasbikin Me we veqetand netew û êlan. Bêgûman li ba Xwedê ê kû bi teqwaya xwe bilinde ê herî bilindê we yê.’ (Hucurat / 13) Yanî Xweda mirov netew netew afirandîye ji bo ku mirov hev nasbikê.

Belê ev gotineke pêşiyên Kurda ne, em îro li der dora xwe dinêrim gelek kes dibêjin “ez Kurd im, ez ji bo zimanê Kurdî heme, ez dixwazim bila zimanê Kurdî bibe zimanê fermî, bila bi zimanê Kurdî perwerdehî were dîtin,” û gelek kes jî xwe wek parêzvanê zimanê Kurdî nîşan didin û her dem doza zimanê Kurdî dikin, dibêjin em …

Dem diçe, demsal diçe, her tişt peyder pey digûhere. Mîrov nikare bigêhîje demê, her wiha paşda dimîne. Lewra axîna paşerojê dike, di destan de tiştek namîne, ew demên xweş wek avekî zelal diherike û diçe, ji kefê destên mîrov de dixujike/dişehite, dihele, wekî xewnek xilas dibe û dîsa dubare nake.       Hîn caran dem tiştên gelek xweş derdixê holê û mîrov …