Guhertinên ku di laş de diqewimin bi nêzîkbûna heyama reglê dikare bibe sedema zêdebûna hestiyariyê.
Li gorî çerxa reglê, her meh gelek guhertin di laşê me de çêdibin. Her çend ev guheztinên ku hêkkirin û reglê pêk tînin ji hêla fîzyolojîkî ve bi tevahî xwezayî ne, di hin rewşan de ew dikarin bandorek neyînî li moodê bikin. Ger hûn pir caran xwe bi fikar hîs bikin, dibe ku hûn di dema pêşreglê de bêtir dilteng bibin. Pispor zêdebûna metirsiya beriya reglê di bin sê sernavan de rave dikin:
1. Guhertinên hormonal ên xwezayî
Laşê mirov di dema reglê de gelek guhertinên hormonal derbas dike. Di qonaxa hêkkirênê de hilberîna hormonê ya zêde, ger dol hatin girtin û ducanî çênebe, dîsa kêm dibe û ev hilkişîn û daketin di heyama siklê de berdewam dikin.
Ji ber ku van hormonên ku ji bo zayînê ve girêdayî diguherin, hormonên serotonin û dopamine, ku di mêjî û rûvî de neurotransmitter in, jî bandor dibin. Rastiya ku ev hormonên ku alîkariya birêkûpêkkirina hestê dikin, ji normalê zêdetir bandor dibin, dema ku guherînên hormonal ên ji ber çerxa menstrual têne ceribandin, dibe ku hestiya xemgîniyê an hestên nerêkûpêk zêde bibin.
2. Hestiyariya li hember guhertinên di dema menstrual de
Di dema menstrual de, laşê me dikare biguhere, ji bo nimûne, pir gelemperî ye ku meriv bi felq û nîşanên mîna wan re rû bi rû bimîne. Her çend ne her gav be jî, tirsa ku heyamên menstrual ji hêla laşî ve nerehet be dikare we di rojên berî destpêkirina xwînê de bêtir dilteng bike. Heke hûn zehmet dibînin ku hûn di rojên periyoda xwe de rûtîniya xweya rojane biparêzin, normal e ku hestên weya xemgîniyê di qonaxa pêşmenstrual de zêde bibin.
Bi nîşanên mîna wan re diqewimin dikare ji we re bibe alîkar ku hûn tiştên ku di heyama xwe de jiyîn fêm bikin û normalîze bikin.
Têgihîştina ku ev guhertin dê heta hetayê nemînin û pejirandina ku ew dikarin werin rêvebirin, hem ji hêla laşî û hem jî ji hêla derûnî ve, ji hêla we va tê bawer kirin ku hûn dikarin rewşê kontrol bikin, ev yek jî xemgîniya we kêm dike.
2. Anksîyeteyê bêyî dadbariyê qebûl bikin
Gelek kes hewl didin ku ramanên neyînî bitepisînin. Lêbelê, dûrketina ji ramanan li şûna ku wan dûr bixe, wan mezin dike. Ji bo pêşîgirtina vê yekê, hestên xwe bi dengekî bilind bibêjin an jî bi nivîsandina wan di rojnivîska xwe de hewl bidin ku wan nas bikin.
Fikrên xwe dadbar nekin; tenê navên wan bidin da ku êdî hêza wan li ser we nebe. Dûv re, hewl bidin ku ji hişê we derkevin û vegerin nav laşê we. Karê somatîkî, wekî lingên xwe bihejînin heya ku hûn têkiliyek di navbera lingên xwe û rûbera ku hûn lê radiwestin hîs bikin, rêyek hêzdar e ku hûn ramanên xemgîn bipejirînin.
3. Temrînên nefesê bikin
Xebatên nefesê yên kûr dibin alîkar ku pergala nervê ya parasempatîkê çalak bike, ku fonksiyonên bêhnvedan û digestive yên mêjî birêve bibe. Van gavên hêsan bişopînin da ku nefesê diltengiyê kêm bikin:
- Bi pozê xwe hêdî hêdî nefesê bistînine, zikê xwe tije nefes bike da ku ber bi derve ve fireh bibe.
- Nefesê bidin, hemî hewayê derxînin derva.
- Bi kêmanî 3 caran dubare bikin.
Gava ku hûn vê xebata nefesê pratîk dikin, dibe ku hûn bibînin ku hişê we nekare ji bilî pêvajoya xwezayî ya nefes û derxistinê li ser tiştek din (tevî ramanên xemgîn) bisekine.
4. Ji xwe re dilovan bin
Kesên xwedan kesayetên bi fikar meyl dikin ku di hişmendiyên cezakertir de bijîn û bi berdewamî xwe dadbar dikin. Lêkolîn nîşan dide ku nîşandana dilovaniyê ne tenê ji bo tenduristiya derûnî û başbûna me, lê ji bo performansa me jî girîng e.
Wexta kirina qenciyê û bi rastî lênihêrîna xwe riya çêtirîn e ku meriv dilovan be. Ji xwe re çayek xweş çêkin, dema ku hûn bêzar dibin biçin meşê, û dema ku hûn xwe dadbar dikin û li ser wan dinivîsin, girtina rojnivîsk dê ji we re bibe alîkar ku hûn bêtir dilovan bin û fikarên xwe kêm bikin.
Çavkanî: https://www.mindbodygreen.com/articles/anxiety-before-period
