Fikrên ji bo ava vexwarinê

Nebûna paqijiya kesane û paqijkirina destan dikare bibe sedema nexweşiyên ku di riya fekal-devkî de belav dibin, û dibe ku bibe sedema derketina kul û kuliyan.

• Di rewşên xirîna domdar de, divê bi lênihêrîna tenduristiyê re bi şêwir in.
• Ji ber ku bêyî destûr li ser avên ku bi tankeran tên veguheztin dezenfeksîyoneke bi bandor nayê kirin, divê ev av qet neyê vexwarin û kesên ku vê avê hildigirin ji saziyên rayedar re bên ragihandin.
• Di dema qutbûna avê de, bi taybetî zarok û kal û pîr bi nexweşiyên îshalê re rû bi rû ne, divê bi saziyek tenduristiyê re were şêwir kirin.
• Li malê şuştin, cilşûştinê, firaq, paqijiya giştî û hwd. Divê neyê ji bîr kirin ku ava ku ji bo ava vexwarinê tê bikaranîn jî divê qalîteya ava vexwarinê be.
• Paqijkirina tuwaletê divê bi çareseriyeke ku bi zêdekirina du qedehên spîkerê li 5 qedehên avê hatiye amadekirin, bê kirin.
• Sebze û fêkî piştî ku 20-30 dilopên ji %1 çareseriya klorê tê avêtin nav 1 lître av û 15 hûrdeman di nav têkelê amadekirî de bêne vexwarin.
• Divê av li cihên ku tîrêja rojê lê nagirin bên hilanîn û çîpên bi rengên sivik bên tercîhkirin. Dema ku qapax tê vekirin, divê ava kaniyên ku bêhna wan ne asayî ye neyê vexwarin.
• Ava ewil a ku piştî qutkirina avê tê, îhtîmal e ku qirêj be û xetereya tenduristiyê çêbike. Pêdivî ye ku bi navînî 3-5 hûrdeman were rijandin heya ku gemariya avê xilas bibe.
• Ava ku ji kaniyan diherike, ji tank û tesîsên hundurîn heta asteke mezin qirêj dibe. Divê bal bê kişandin ser paqijiya depoyê û depoyên hundir herî kêm salê carekê bên paqijkirin.

 

Çavkanî: hsgm.saglik.gov.tr

Amadekar: Çandname