Tag Archives: Rêzenivîs

Tîrmeh, 2016

  • 12 Tîrmeh

    Nirxandina 3 Gav û 3darek (2)

    2.Kurtasiya Romanê  Pêşgav             ”Şimikên dilê xwe deyne û dilxwas derbasî nav stiriyên vê romanê bibe.”(r. 11) Paqijî û hesreta azadiyê bi avê di serî de ev motîf derketiye pêş û bi tîbûn xwe  daye nîşandan. Di destpêka romanê de nivîskar qala tîbûna Şêx dike. Di vir de ne berjewendiya hest û laşî aniye ziman. Tîbûna ramanî bi berjewendiya laşî …

  • 11 Tîrmeh

    Dersên Kurmancî (11)

    DERSA KURDÎ (KURMANCÎ) -11- CÎNAV: Bi erebî; d(z)amîr, bi tirkî; adil. Ciyê bêjeyên ku navên wan nehên gotin an jî nivîsandin, hindek bêje dî tên gotin û nivîsandin. Ev bêje “cînav” in. Bo nimûne; “Rûkenê mast xwar.” Di vê hevokê (cumleyê) de 2 nav hene. Navek “Rûken “, êk (yek) jî “mast” e. Li ciyê van navan, em dişên (dikarin) …

  • 11 Tîrmeh

    Nirxandina 3 Gav û 3darek (1)

    MIJAR: nırxandına 3 gav û 3darek Şeva dawî di jIyana Şêx Seîdê Kal de JAN DOST AMADEKAR: ARAM RODER Kurtasî Di vê xebatê de li ser romana 3 gav û 3darek / Şeva dawî di jiyana Şêx Seîdê Kal de şîrove, rexne û tehlîl hatiye kirin. Dema 2007 an heta roja îro çi li ser vê pirtûkê hatiye nivîsîn hatiye …

  • 10 Tîrmeh

    Dersên Kurmancî (10)

    DERSA KURDÎ (KURMANCÎ) -10- Berêkdana Çend Tîpan: Berêkdana “e” û “ê”yê: Ker-Kêr, Rez-Rêz, Der-Dêr, Ter(şil)-Têr, Şer-Şêr, Zer-Zêr, Hez-Hêz, Helîn(heliyan)-Hêlîn, Meş-Mêş, Kelîn-Kêlîn(cotkirin)… Berêkdana “i” û “î”yê: Birin-Birîn, Kirin-Kirîn, Pir-Pîr, Jin-Jîn, Dil-Dîl(êxsîr), Sir(raz)-Sîr, Firin-Firîn… Berêkdana “k” û “q”yê: Kelandin-Qelandin, Kal(pîr)-Qal(behs), Ker-Qer(qerz,deyn), Kel(1.gayê tovî, 2.ji kelînê, 3.hêrsdarî)-Qel(qijik), Kul(birîn)-Qul(kun, simtî), Karîn(şiyan)-Qarîn(gaziya bideng), Kurt(kin,qut)- Qurt (1.vexwarina yekcarî ya avê an jî ya tiştekî dî. 2.Cure …

  • 9 Tîrmeh

    Dersên Kurmancî (9)

    DERSA KURDÎ (KURMANCÎ) -9- Alfabe: 29)Xx Di alfabeya kurdî ya tîpên erebî de ciyê tîpa “x”yê “خ” heye. Lê belê, ev tîp jî bi du awayan (şeklan) têt bilêvkirin (telafûzkirin). Bi her du awayan jî tîpa “x” di hefka mirov de derdikeve. Yek req, yek jî nerm e. Bo nimûne; gava ku mirov bibêje “axa”, tîpa “x” nerm e, gava …

  • 8 Tîrmeh

    Dersên Kurmancî (8)

    DERSA KURDÎ (KURMANCÎ) -8- Alfabe: 25)Uu: Tîpa “u” dengdêreke kurt e. Di bilêvkirinê de gilover (xirûxir) û bilind e. Di tîpên erebî de tîpa “و”yê dikeve paşiya tîpên dî û ciyê tîpa “u”yê digire (wekî; چو:çu, كورد:kurd, گوڵ:gul). Celadet Bedirxan dibêje, ev tîp di navbera “w” û “i”yê de ye. Wekî “u”ya tirkî nahê xwendin. Gava ku mirov di kurdî …

  • 8 Tîrmeh

    Danasîn û Rexne -4-

    Danasîn û rexne du tiştên cuda ne. Çerçeva nivîseke danasînê diyar e. Danasîna pirtûkê, analîza pirtûkê nîn e. Di nivîsên analîza pirtûkan de mirov dikare bi berfirehî pirtûkê binirxîne û rexne bike. Ez zanim ku edebiyat/wêje bi rexneyê pêş dikeve, dikemile, dewlemend dibe. Lêbelê rexne divê rexneyeke çêker be, nekû xirabker be. Rexneyên rexnekujan, pênûsşoran tu feydeyeke nade edebiyata kurdî. …

  • 7 Tîrmeh

    Dersên Kurmancî (7)

    DERSA KURDÎ (KURMANCÎ) -7- Alfabe: 22)Ss: Ciyê vê tîpê di tîpên erebî de “س” digire. Ev tîp jî li gor pêyvan hin caran stûr û hin caran jî zirav tê zarkirin. Wek tîpa tirkî “s”yê ye. Mînak: ser, sar, sîr, serwer, spî, hêstir, sêdar, simbore, pirsyar, rêvas, kursî, tirs, kûsel (kûsî). 23)Şş: Di tîpên erebî de “ش” şûna vê tîpê …

  • 6 Tîrmeh

    Dersên Kurmancî (6)

    DERSA KURDÎ (KURMANCÎ) -6- Alfabe: Not: Di derheqê dubarekirina tîpekê de (şedde), divêt em vî tiştî jî bibêjin: Celadet A. Bedirxan dibêje, gava ku du tîpên wekî êk an jî nêzîkî êk (hev) wekî “t” û “t” an jî “d” û “t”), gelêk (pêkre) bên nivîsîn, divêt mirov êkê biêxe (bixe): Mînak: xurttir>xurtir, bilindtir>bilintir… Di hin peyvên hevedudanî (lêkdayî) (wekî; …

Hezîran, 2016

  • 21 Hezîran

    Têgihên (Navlêkên) Ziman (4)

    4-BERHEMÊN GELÊRÎ ( BERHEMÊN ANONÎM )   Berhemên ku di nav gel de hatine holê û nivîskar û xwedîyên wan  kifş nîn in. Malê gel in. Qîymeta çanda civakekî bi hebûna berhemên anonîm tê wezinandin. Kurdî di vî alîyê de gelek dewlemend e ( gotinê peşîya, destan, çîrok, govend, stran…). Dewlemendîya  berhemên anonîm, Kurdî li ser lingên xwe daye sekinandin …