Tag Archives: min

Nîsan, 2016

20 Nîsan
Dostanî

Li Îskoçyayê cotkarekî gelek feqîr dijiya. Navê wî Flemîng bû. Rojekê ji rojan dema di zeviya xwe de dixebite, qîrînekî dibihîze . Yekser, bi bezê diçe ciyê ku deng jê tê û li wirê çi bibîne; zarokekî heta navtenga xwe ketiye teqnê û di nav hewildana ku xwe jê derxe de ye . Ji aliyekî ve jî zarokê reben, heta …

11 Adar
Ji Te Dûr

Her roj ji berbanga sibê Ji qonaxan Rojhelatek ji bêhna te Xwe li bejna min dipêçe Min ji bîrkirinê şîyar dike Û xwe diavêje himbêza temenê min ji te dûr , Sinor di herifin ji bêriyê Û zayînê diafirîne Herwekû bicizbê dikeve peyv û Hevûkên birîndar di dilê min de Keniya te dibe keniya min Stêrkên rijîyayî berhev dikim ji …
4 Adar
Tu – Helbest

Tu di şevên kesernak de kenê li ser lêva min î tu di şevên bêdeng yên sar de germahiya bedena min î tu di dema noqandina bêwext de parêzvanê canê min î tu dijminê xewnereşkê henaseya giyanê min î tu devilken rûgeş û sebra dilê min î tu taca zêrîn ya li ser serê min î tu çîçeka nazenîn ya …

6 Rêbendan
Xwe Nasîn – Emre MÛHARGÎNÎ

Ji semedê hest û pêjnên minê tevlihevî Ev jiyana min bibû mina heyveka nîvî Alîyek min şev bû, şeveka tarîstan Alî yê din jî wekî rojeka kêf û seyran Alîyek min gure gura wî bû dişewitî Alî yê din jî diricifî ji serma û cemedî Alîyek min mîna gurme gurma tava biharê diçirisî Alî yê din jî …
1 Rêbendan
Lejê Mi – Mevlüt Bayraktar

Ez bîya pîr, ediz bîya dinyay ra Ez deha nê tersena, Mergîra û rezîlî ra, Verî qisêy yek ganê mi tewnay Nika mi danê vîyatişro Şaxi çaredê mi Durî ra wanêyenê Zanayiş û aql kerdiş wahdê ci ravird Samkî torzilêyê ame, raştî gezi kerdo Imrû dinyay ma saatind qedîyaw Zorey yeno û çatê mi benase Çimanê xü gina û winina …

28 Hezîran
Şêrko Bêkes – Evînî

Şêrko Bêkes – Evînî min guhê xwe da dilê axê ji min re qala evîna xwe û baranê kir min guhê xwe da dilê avê ji min re qala evîna xwe û kaniyê kir min guhê xwe da dilê darê ji min re qala evîna xwe û pelan kir dû re min guhê xwe da dilê evînê ji min re …
10 Hezîran
Helbestvanek Min Dît

HELBESTVANEK MIN DÎT Li kolanê helbestvanek min dît Ji lûsê ramana xwe direvî Ji êşa xwe baz dida Bi xas ketibû rê û diçû Pênûsa xwe wek şûrekî hildida jor û direvî Şûna gule û xençeran li ser rûyê wî bû Cilên xwe diqetandin û diçû Bi ser çepê dilê xwe de dikulî Babelîska rûpelên zer, ji nivîsên wî …