Xwe Nasîn – Emre MÛHARGÎNÎ

Ji semedê hest û pêjnên minê tevlihevî

Ev jiyana min bibû mina heyveka nîvî

 

Alîyek min şev bû, şeveka tarîstan

Alî yê din jî wekî rojeka kêf û seyran

 

Alîyek min gure gura wî bû dişewitî

Alî yê din jî diricifî ji serma û cemedî

 

Alîyek min mîna gurme gurma tava biharê diçirisî

Alî yê din jî di bin mij û ewrê reş da diçingizî

 

Alîyek min mina dojehek bibû agirîstan

Alî yê din jî wek bihuşteka li nav gulistan

 

Alîyek min gundî bû, ez bûm yekî heremî

Alî yê din jî bajarî bû, ez bûm yekî gerdûnî

 

Alîyek min ronakbîr bû, ez bûm yekî rewşembîr

Alî yê din jî nezan bû,  min jî dewra digot şîr

 

Alîyek min oldar bû, ez bûm yekî kevnêperest

Alî yê din jî nûgerî bû, ez bûm yekî nûjenperest

 

Lê oldaran nedihişt ez bibim nûjenperest

Nûjenperweran jî nedihişt ez bibim olperest

 

Ez di nav van dijrabertî yan da digevizîm

Min nizani bû ez tîrim, şûrim yan jî rim

 

Dibên heta mirov xwe nas dike

Mirov emrê xwe xelas dike

 

Niha ez jî xwe dipirsim; ez kî bûm?

Di nav ev cîhanê da ez winda bûm

 

Gelo ez Tirk bûm, Erep bûm yan jî Ecem bûm?

Na weleh ez Kurdekî neçar û belengaz bûm

 

Min xwe nas kiribû ez Kurd bûm bêguman

Lê tu cih û şûna min tunebû li ser ev cîhan

 

Ez wek pelê payîzê difiriyam bêcîh û bêwar

Welatê bav û kala par kiribû çar mêtinkar

 

Perçe ki min bû Misilman yek Zerdeşt yek Êzidî

Lê hemû perçê min li ser dinê bibûn bêxwedî

 

Li hemû dever û êrdîm û herema ez bibûm pênaber

Bira(!) yê minên olperest ji vê rewşêra digotin qeder

 

Nûjenperweran jî digot: ji bîr bike raboriyê

Tiştê çûn li paş maye ew êdî bihoriye

 

Ji niha pê ve emê birênin li pêşerojê

Çi nûgerî hebin mê bi destxin rojbirojê

 

Lê nûjenperweran nizanibû dar bê kok hêşîn nabe

Olperestan jî nizanibû ev rewş çima wiha xerabe

 

Min dixwest ez rast bikim vê rewşê

Lê ez bibûm mina giyayê nav hewşê

 

Giyayê hewşê ji xwedîyê malê  ra tehle

Mixabin nizanibun pirpitîna min j’bo gel hewle

 

Girdanekê min qetandibûn , winda bibû dîrok

Ez digerîyan bi çalepêka û li ser anîşk û çok

 

Çand û wêjeya me ka, li kune nêrît û kevneşop?

Em Kurd bê wan dihelin hêdî hêdî dilop dilop

 

Ka Xanî ka Melayê Cizîrî ka Feqî û ka Celadet?

Ku’m wan nenasin û neşopînin mê dîl bin ta ebed

 

Ka Sîyaphoş ka Baba Tahîr û ka Elî Herîrî?

Hewceye em wan binasin û bixwînin bijîrî

 

Divê em bihev girêbidin pêşerojê û dîrok

Û em xwe bibestînin nêrît û kevneşop

 

Ji nûjeniya bibin agahdar û ji bîr nekin ziman

Çand û wêjeya me fêr bibin keç û xortên ciwan

 

Ev rê bi tenê ye ji boni me Kurdan filat

Encamê da serbixweyî wê j’bo me bibe xelat

 

Gelo em van pêkbînin emê bifilitin ji van dijrabertiya

Nizanim. Lê emê bên xuya mina nêrgîzek li nav giya

 

 Emre MÛHARGÎNÎ

 AMED /09.01.2015

Derbar Rêvebir

Check Also

Rêzimana Dîwana Melayê Cizîrî

Destpêk Yek ji lêkolînên ku cihê wê di lêkolînên kurdolojiyê da bi giştî û di …

Leave a Reply