ez
êşa birînên qalik girtî
bi keservedanên xeniqî
vedibêjim
qêrînên serhildêr
di hinavên min de hatine
veşartin
teşqeleyên demên fesad
bi pêjna dilê perpitî
dişopînim
bi çavên kor dibînim
bi guhên ker dibihîzim
bi pênûsa westiyayî
dinivisînim
û bi zimanê lalûte
şirove dikim
ji ber feryada dayikên Șengalê
parsûya asîman qelişî
can şewitîn
mal wêran bûn
bedenên mesûm
di gola xwînê de gevizîn
hestiyê pişta xeyalên şêrîn
şikestin
stêrkên şevên sayî xeyîdîn
sînorên axa welatê rojê rondik
barandin
ji dara hesretê pel bi pel
temen diweşe
li ser lêvên evîndaran
xunava ramûsanan
cemidî
bêdengî
di bin siya tenêmanê de
dinale
helbest xwîn vedirişe
karxezalan cîhwarên xwe
terikandin
giyan
li nav tirsa hestên xerîb
vediciniqe
dîwarê sebira salên dilgeş
hilweşiya
ji eniya qederê
kul û kederên bêderman
dipalin
ez bûm penaberê çolbeyarên
bi mij û dûman
li berbangan
dengê wîçewîça çûkên şên û şeng
hatin birîn
wateya peyvan
di gewriya ferhengan de
fetisî
qedir û qîmet
li ber toza dêleguran
berba bûn
tîreke bi jan
ket movikên stûyê silavên germ
mirineke bêbext û bêwext
rayên qirika min
diguvişe
Yezdanên dilovan
di hêrsa xwe de serî hildan
ez ê
li rojeke bêhnteng
mîna volkanan biteqim
û çirûskên pêta agir bipijiqînim
Xizan Șîlan
2018-10-22
Stockholm
