ÇandName Li pey şopa bav û kalan…
Dîsa di bajerekî, dîsa di otogarekî, sebr û tevat li min nayê. Piçûktiyê heya îro min hewqas emrê xwe di otogara, qiraj û rawestgeha de derbaskir, lê qet hînê sebrê nebûm. Ez kîngê rê pêşiya xwe bibînim bê tevat dibim, bê sebir dibim. Hiz dikî bila ew rêya min dûr bixe yan jî nêz bike. Rê, rêwîtî, sêwîtî. . . …