Bêguman zarok pêşeroj, hêvî û bingeha netewa ne , neteweyên ku qedir qîmet didin zarokên xwe mezin û şaristanî ne; yên zarokên xwe piştguh jî dikin, di nav şaristaniyê de wek însanên hoveber (îlkel), wek nezan û belengazan dijîn. Helbet qedirdayîna zarokan ne tenê bi serguh û kinc in, hestên wan , ramanên wan, fikra wan hwd. Divê van hemûyan …