Ez û dergistiyê xwe ji bo zewacê malekê ava dikin. Dema ku ji bo amadekariyên malê tiştan hildibijêrin, zikê min diêşe. Bi taybetî dema ku em li ser hûrguliyan li hev nakin. Ez dizanim ku ev gotin bêedebî ye, lê bibore, eger ez wiya nenivîsim, ez ê dilê xwe rehet nekim. Dergistîya min bi gelemperî jinek xweş xemilîye, lewma li ber çavan tiştekî eşkere tune, lê ew di hêla dekoresyonê de pir xweş tevnagere.
Ez dekorasyona jûreya wî jî dizanim, mobîlyayên wî yê pir standard hene. Lê gava ku dor tê tiştên malê, ez dergistiya xwe nas nakim. Ew dilxwaz e ku tiştan bikire, lê ez tiştê ku wê hilbijartine dibînim şaşûmat dibim. Wer dixuye ku em ê di mobîlya de zemînek navîn bibînin, lê ew balgî, xalîçe û perde çi ne? Çi diqewime … Ez nikarim xwe di wî rengî xanîyan de xeyal bikim. Ez nizanim çawa îtîraz bikim. Ez naxwazim ku dilê wê jî bişkênim lê tu çare jî nayê xuyakirin.
Ez çawa dikarim bêjim ku wê aciz nekim/nexeyîdînim? Me 1-2 caran nîqaş kir, alozî heye. Diya min jî dem bi dem şîroveyên pêşniyar dike, ez rastî tengezariyê dibim. Ez nikarim nav vê meseleyê derketim.
Nasnav: Zavayê ecemî
