Hezîran, 2022

• 1 Hezîran

  Hespa Ronahiyê

  

  Qedera min a reş, bûye kulmek ax û kêlîyek axîn, bi gepira min ve girtîye û bernadeye. Li ber çavên min dinya tim reş e, dizanim ew dîyariyê te ye, reşbûna te ye.  Dinya bûye bîzotek agir û ketiye stûya min, qet tebata min nîn e, duayên dayîka min bi min negehîşin, şîretên bavê min bi min nekin. Li ser …

Gulan, 2022

• 8 Gulan

  Dîwarê Îlonê

  

  Her dem bişirînek zerik li ser lêva min e û li demsala xwe digere, ji rastîya xwe direve. Dizanim ez mirim şûnde ya şûna min bigire tenê bişirînek zerik e. Pî û baskên dema min şikestine; ez benda mirinekê din im, ez benda têkçûnekê din im, ez benda ketinekê din im. Baranek dibare, baranekê xemgîn, baranekê bi axîn, baranekê bi …

Nîsan, 2022

• 3 Nîsan

  Kirkît

  

  Rizqê mala me di wî kirkît de bû. Etika min bi wî kirkîtî xalî û balîf zexm dikirin û bavê min jî ew xalî û balîf difirotin, pê debara mala me dikir. Bazara xalî û balîfan tune bû, lê yên bi firotina xalî û balîfan karê xwe dikirin pirr bûn. Ew merivan dadiketin gundan, li kijan malê xalî û balîf …

Adar, 2022

• 20 Adar

  Pîj

  

  Ez Hemê Mihemedê Memê me. Li vê dinê derewîn min xwest ku ji etika xwe Zêwê Husê re pîjekî bistînim. Wî zemanî, yanî sed salî berê em koçer bûn, ji bo pêdiviyên xwe diçûn Meletiyê. Mal û warên me li Çiyayê Spî bûbûn. Em li bakûrê Çiyayê Spî diman, rûyê ber bi Meletiyê bû. Meletî hîn nêzîkê cîh û warên …
• 12 Adar

  Hevaltiyê Kew û Ço û Tizbîyê

  

  Em sê heval bûn. Omerê Mem Çolê, Îmamê Mastê Çuçê û Xalê Keçê. Me çi kir, çi ne kir! 80- 90 sal umir. Me çavên xwe li Çiyayê Qizildaxê vekir, paşê dewr û dewranê li Çiyayê Spî. Gava ku em ji dest û pîyan ketin, em dîsa vegeriyan cîhê destpêka jîyanê xwe, Qizildaxê şewitî. Em bi dest û lingên hevdu …
• 6 Adar

  Kozika Min

  

  Niha li ser xaniyê me yî kevn im, di kozika xwe de van ristan lê dikim. Di kûrahiya dilê min de sitrana Omer Dizeyî: Birîndar im. Ev mala me yê berê ye. Niha bûye xirabê; kes tê de nejî. Xencî kavil e; nema pêjna kesî Me koçê perî gund kir. Lê dilê me gîşkan hîna jî li vir e. Dilê …

Sibat, 2022

• 19 Sibat

  Şîr û Şerav

  

  Şîrbirako, min di dojeha te de têkçûna kurikiya me dît, nizanim te di çavên min de bêhna bihûştê hilgirt an hilnegirt. Tu bêxatir û bêdestûr çûyî û te li paş xwe mêze nekir. Şîrê me diçelqî û herîmandin ne dûr bû. Tu bi qurçikan ketibû can û bedena xwe, birayê min di riya te de winda bûbû. Min berîya şîra …
• 10 Sibat

  Gola Kurikiyê

  

  Li cîhê gola kurikiyê xwe me, li gola kurikiya xwe digerim, lê nabînim. Va çend roj in li golê digerim, na, nabînim. Niha van ristan li tala golê dinivîsim. Gol li van deran, li derekê bû, lê li ku derê bû? Nizanim. Yanî gelek hatine guherandin cîh û warên kurikiyê min. Niha kurik li ber çem dilêyzin, lê haya wan …
• 6 Sibat

  Dara Selwayê

  

  Darekê din li ber çavên min hilweşiya. Darekê 90 salî. Vê carê navê darê Selwa bû. Rûyê min ber bi roja diçe ava, pişta min li dara gewijê ye. Li alîyê min a rastê de dara Selwa yê hildiweşe, li alîyê min a çepê riya gundên bêmahr dimînin. Guh didim gundîyan. Li ser kavil û mohra Ermeniyan Gûrcî tiştekî dibêjin, …

Rêbendan, 2022

• 29 Rêbendan

  Bargiran

  

  Niha tam li ser çamira kurikiyê xwe me. Sî û sê sal ber vê dîsa kurik bûm. Min bi van destên xwe fîgûrên cûr be cûr çêdikirin bi çamirê. Bi axê sor, bi axê reş, bi axê şîn. Min bi van destan afirand kurikiya xwe, bi van destan afirand dinekê din, tim û daîm difûriyam di erd û ezmanên xwe …