Ji Dûr Ve Min Ji Te Hez Kir – Abdurrahman Aydoğdu

Bê deng, jidûr ve min ji te hez kir

Te nizanibû

Te nedîbû

Te nebihîstibû

 

Lewra çarinan tişt ji dûrva xweş in

Niha jî bêbiryar im

Bêfikir im

Nikarim biryarekê bidin û tiştekî bifikirim

Ev hestên xwe bi vegotinekê ençam bikim

 

Mixabin ziman lal e

Dil hatiye guwaştin

Beden bi hezkirinê hatiye bêçandin

Çav kor bû ye, tiştekî nabîne…

 

Niha jî difikirim

Dixwazim ji ev bê dengiya xwe re peyvan biafirînim

Bila ev peyv bi zimanekî dewlemend be

Bila ev peyv hemû hestên min bikaribe bîne zimaman

 

Lê dîsa jî ez dûr im

Ez dûr mam

Ez dûr dimînime

Ez dûrrr im.. dûr im…

 

Ka ez ê bi kîjan zimanî

Bi kîjan peyvê

Bi kîjan hestê dest pê bikim

Nizanim…nizanim…

 

Niha li ba min hemû peyvan wateya xwe winda kirî ye…

Nikarim li ber ev rewşê tu peyva bikarbînim

 

Niha ez wek dewrêş im ji bo evîna dilê xwe di çengê de me

Mem im di binê zîndana de me

Rizganome occo bi rêça  min ketiye dê min bikuje

Siyabend im siwar li pê min in

Li ser zinaran tê me xwar e Peskoviyekê ez kuştim…

 

Bê mal im

Li çolan mame

Li çolan ketime

Min riya xwe winde kir…

 

Ez  niha dixwazim bibim dengbêjek

Min destê xwe bida ber guhê xwe û bigota..

Weyyy dilll weyy..

 

Wek Evdalê ZEYNIKÊ çi di dilê min de derbasbûya

Min ji te re ji nişkava bianiya ziman…

 

Xwaziya ez wek şakîrobûma

Min kilama xwe ji te re dirêj bikira, dilê bêdil…

Te jî bi şev û rojan li min guhdar bikira…

 

Xwaziya ez niha denbêjê deyşta sirûcê

Baqî xido bûma

Ku min nikaribû ji te re tiştek bigota

Min ê ji dilê xwe re bigota, wek baqî xido;

“Bes e dilo bes e

Mal xirabo bes e

Te serê min de nehiştî ye ne hiş e ne aqil e Bes e…”

 

Ka niha çi bû? Ez li benda çi me?

Çima nikarim tu tiştî bibêjim

Nizanim…Nizanim…