Dilini Ne Kadar Biliyorsun?

DİLİNİ (KÜRTÇE) BİLİYOR MUSUN?

Her birimiz üç aşağı beş yukarı Kürtçe konuşabiliyoruz. Gündelik hayatımızda;  ailemizle, arkadaşlarımızla kısacası yakın çevremizle anlaşabilecek kadar, zorunlu kaldığımızda Kürtçe konuşuyoruz o da anlaşabilecek kadar. İşte bu da, demek olmuyor ki Kürtçe yi tam olarak biliyor, okuyor ve yazıyoruz. Sadece anlaşma, uzlaşma ve benzeri durumlar için küçük bir söyleşi o kadar bizimki.

Bize sorulduğunda ise, hepimiz bilgin kesiliriz “tabi, ben Kürtçe biliyorum ne gerek var daha fazlasını öğrenmeye” diye başlayan cümlelerle karşımızdakine cevap veririz. Daha iyi öğrenmek ister misin? Sorusuna karşılık ise de; “gerek yok” deriz utanmadan. Bu duruma binaen karşımızdaki kişi, peki der; “şu kelimenin Kürtçe’si nedir, ya da şu kelimenin Kürtçe karşılığı nedir?” diye sorar. biz de bu soru karşısında önce biraz afallar sonra hatayı Kürtçe’de buluruz.  “o da ne demekmiş, böyle bir kelime Kürtçe’de yok, bunlar hep sonradan girdi dilimize” deriz. Yine hiç utanmadan.

İşin aslı öyle değil maalesef. Bizler dili iyi bilmiyoruz. Soruyorum kendime ve sizlere, kaçımız Kürtçe bir tv’nin karşısında oturduğu zaman bir haberi veya herhangi bir programı  tam  anlamıyla anlıyor veya yayımlanmış bir kitabı kaçımız alıp okuyabiliyor? Bunu da geçtim; internette paylaşılmış Kürçte bir sözü veya yazıyı kaçımız yüzde yüz anlayabiliyor.  Büyük ihtimalle bu tür bir durum karşısında Kürtçe’yi hep pas geçmişizdir. Ne acı bir tablo değil mi?  İşte bu ve bunun gibi daha bir sürü şey. Mesela bu yazıyı da Kürtçe yazamamış olmam da yukarıda bahsettiğim durumun ayıp bir sunucudur, kendi adıma.

Bilmiyoruz maalesef ana dilimizi, artık bunun bilincine varmamız gerek. Bilmediğmizi bilerek öğrenmek ve anlamak için biraz çaba sarfetmemizin zamanı gelmiştir bence. Başka dillere ve başka kültürlere olan ilgi alakamızın yarısını dilimize gösterirsek, inanın başarabiliriz. Tabiki diğer dilleri de öğrenmek gerek ama öncelik ana dilimiz…

Sözüme bir atasözümüzle bitirmek istiyorum…

“Dar li ser koka xwe şên dibe.(Gotina Pêşîyan)”

“Ağaç kendi kökü üzerinde yeşerir. (Atasözü)”

 

Ayşe GÜL-kurtdiliedebiyati.com