ÇandName Li pey şopa bav û kalan…
Welatekî min heye,
navê wê Kurdistan e,
bêdeng e,
li benda wê rojê ye…
Dayikekê min heye,
navê wê Kurdistan e,
nagirî, hêstrên çavên xwe vedişêre, nîşanê tu kesî nade,
li benda wê rojê ye…
Xwişkeke min heye,
navê wê Kurdistan e,
nabe bûk, bûkaniyê natehmije,
li benda wê rojê ye…
Birayekî min heye,
navê wî Kurdistan e,
nabe zava, mêraniyê dikuje, li benda wê rojê ye…
Keçeke min a biçûk heye,
navê wê Kurdistan e,
naleyîze li kolanan, nabeze li qadên yariyan,
li benda wê rojê ye…
Lawekî min heye,
navê wî Kurdistan e,
danakeve kolanên lîstikan, nareve ber bi xwaziyan ve,
li benda wê rojê ye…
Hevaleka min heye,
navê wê Kurdistan e,
li serê çiyayan, li deşt û zozanan, nasekine, natebite li tu deran,
li benda wê rojê ye…
Hevalekî min heye,
navê wî Kurdistan e,
li serê çiyayan, li deşt û zozanan, nasekine, natebite li tu deran,
li benda wê rojê ye…
“Ez”ekî/e heye, “tu”yekî/e heyî,
“ew”ekî/e heye, tirsonekê/a bêzirav…
Em jî li benda wê rojê ne…
Û wê rojê waye hat…
00.00.0000 / Amed – Azad Zal
O GUN
Bir vatanım var,
adı Kurdistan,
sessiz sedasız,
o günü bekliyor…
Bir anam var,
adı Kurdistan,
ağlamaz, gözyaşlarını gizler herkesten,
o günü bekliyor…
Bir kızkardeşim var,
adı Kurdistan,
gelin olmaz, gelinlik giymez,
o günü bekliyor…
Bir erkek kardeşim var,
adı Kurdistan,
damat olmaz, erkekliği öldürür,
o günü bekliyor…
Bir küçük kızım var,
adı Kurdistan,
sokaklarda oynamaz, oyun meydanlarında koşmaz,
o günü bekliyor…
Benim bir oğlum var,
adı Kurdistan,
oyun sokaklarına dalmaz, istemlerinin ardından koşmaz,
o günü bekliyor…
Bir kadın yoldaşım var,
adı Kurdistan,
dağlarda ovalarda hiç durmaz, hep gezer,
o günü bekler…
Benim bir erkek yoldaşım var,
adı Kurdistan, dağlarda ovalarda hiç durmaz, hep gezer,
o günü bekler…
Bir “ben” varım, bir “sen” varsın, bir “o” var,
korkak ve ödlek…
Biz de o günü bekliyoruz…
Ve o gün geldi…
00.00.0000 / Amed – Azad Zal
