Tag Archives: Ceribandin

Tebax, 2021

  • 21 Tebax

    Parçeyek ji romana “Kurê Zinarê serbilind”

    1 – Dê kîve çin? bi erebî û bi dengekê xinzirî û bilind serbazî pirsiyar ji wan kir. Lê ji kîve dapîra Zuleyxa û neviya wê Besna erebiyê dizanin! Ajoyê otomobîla pîkap, ya ku Zuleyxa û neviya wê li pişta wê siyar, bû wergêr di navbera serbazên ereb û dapîrê de : – Dê kîve çin? – Kanîmasê. – Hûn …

  • 19 Tebax

    Kereng, Qêrîn û Pepûk – Remezan Azad

    Çîrok, carna dibe lehengeke dîrokî û serpêhatiya netewekî weka fîlmekê li ber çavan direşîne. Carna jî ji bo xewxweşekê dibe lorîkek û di nav devên dayîk û pîrikan de diherike, bi ber berbangê ve diçe… Lê mixabin car caran jî weka kaniya xeman, dibe sedama êşan, çavkaniya herikandina hêstêran… Ev çîroka me jî mînakek ji hevokan dawiyê ye.. Em ê …

  • 9 Tebax

    Baran Dibare

    Ferhad û Serhad her şev ji bavê xwe re tiştên li dibistanê dibûn digotin. Û ji bavê xwe tişt dipirsîn. Bavê Ferhad û Serhad jî,  ji pirsê zarokên xwe pir hez dikir û bersiva wan bi kêfxweşî dida. Şevekê dîse malbat hemû li civata hev rûniştî bûn. Carinan Serhad, carinan jî yê piçûk Ferhad dipeyivî û dipirsî. Serhad di nav …

Cotmeh, 2020

  • 26 Cotmeh

    Yadê zilam li ku ne?

    Berî teknolojî têkeve nav jiyana me. Em Kurd ji hevdu û ji deverên hevdû bê xeber bûn. Li gundekî nêzikî gundê me bûyerek çêbûya em ji bûyerê bê hay bûn û xeberê me ji hevdu çênedibû. Li gundekî cîran yek bimira piştî çend hefteyan gundê din bi mirina wî dihesîyan. Helbet ev yek tesîr li ziman jî dikir. Televîzyon tune …

Hezîran, 2020

  • 11 Hezîran

    Demên Berê

    Gava em zarok bûn her tişt xweş bû, ji bo me jîyan mina lîstikekî bû. Ji bilî listikê tu tişte xema me nebû. Hertim derd û kulê me listik bû. Serê sibê gava em hişyar dibûn me taştê dixwar û nedixwar em bilez diçûn lîstikê û me heya êvarê  bi hevalên xwe re dilîst. Listîkên me jî pir bûn, gog, …

  • 5 Hezîran

    Xeyal û Rasteqîn

    Piştî bîst salan di demsala biharê de ez çûm welatê xwe. Piştî serdana xizm û dostan ez hilkişiyam serê çiyê û li cihekî ku her der jê ve xuya dikir li ser zinarekî rûniştim û min bi hestên bê tarîf û bi hesreteke kûr li deşt û zozanan, li gelî û newalan, li gund û bajaran temaşe dikir. Bîranîn û …

  • 2 Hezîran

    Gelo Ez Şîzofren im

    Ez li Amedê mamosteyekî dilgerm im , her roj berê sibehê diçim dibistanê dersê didim şagirtên xwe. Navbera min û şagirtên min gelekî germ e. Ez mamostatîya derûnnasîyê(psikoloji) dikim. Navê min jî Kawa ye, di dibistanê de jî dibêjin Evdile. Her roj di riya malê de pêşî diçim ser Sûrên Amedê û dikim hawar û gazin. Diçim ser dîwarê herî …

Gulan, 2020

  • 15 Gulan

    Bihar Xweş e Li Kurdistanê

    Bihar xemla siruştê ye, ferş û mafûrê rengîn ê cîhanê ye. Gerîyana çol û çiyayan derman e bo mirovan, taybetî jî li bihara Kurdistanê. Bêhna gul û kulîlkan, dengê teyr û tilûran, qebeqeba kewan û ji nişkê da firîna wan di nav giyayê bor da, şireşira avên kanî, dolik, kewî û rûbaran, hewayê pak û paqij… Wextê mirov pancarî dike, …

  • 7 Gulan

    Etîketa qehweyeke ji dawiya salên 1700î mayî: Chicorée au Kurde

    Ev nivîs cara pêşî ji aliyê Amed Çeko Jiyan ve ji ser bloga wî ya bi navnîşana https://amedcj.blogspot.com ve hatiye weşandin. Sal 2010 yan 2011 bû. Min û xwediyê Pirtûkxaneya Sarayê, hêja Goran Candan, ku me hev bi riya birayê min ê hêja Can Êzîdxeloyê şarazayê zaravayên kurdî nas kiribû, li Amedê hev dît. Kekê Goran, mala wî ava, etîketeke …

Nîsan, 2020

  • 28 Nîsan

    Li Serhedê Rojên Zivistanê

    Ev çend roj e odeya me ya gund tê ber çavên min, salên heştêyî de, ez jî êdî zarokekî helegeyî, berefehm bûm. Oda me bi kevir û daran ve hatibû çêkirin, kêran, merteg, piştek, kondên wê ji darên çamê bûn, kewaşê wê, ji nermegîhayê Kanîfirşkê bû. Dîwarên odeyê bi heriyê va hatibûn siwaxkirinê lê derdorê pacê tenê bi bêtonê ve …