Gotara dawî ya ku ji hêla Steve Jobs, damezrînerê Apple ve hatî nivîsandin, ku di 56 saliya xwe de koça dawî kir:
Di jiyana karsaziyê de,
Min serkeftinek mezin bi dest xist.
Li ber çavên hinekan de;
Jiyana min nîşaneya serkeftinê ye;
Lê li derveyî karsaziyê;
Kêfa min pir kêm bû.
Di dawiya xebatê de;
dewlemendiya min û
jiyana ku ez bi pê re hatibûm
Tenê rastiya ku nîşane min kir;
Niha ku ez bi mirinê re rû bi rû me,
Di nav nivînên xwe de razayîme
Dema ku jiyana xwe di ber çavên xwe re derbas dikim;
Min bala xwe dayê ku;
Navdarî û bextê min ku ez pê serbilind im;
Li ber mirinê çiqas bêwate bû.
Ji bo bikaranîna otomobîla xwe;
Ji bo ku hûn pereyê qezenc bikin;
Hûn dikarin kesekî/kesan bigrin.
Lebelê;
Ji bo nexweşiya we yekî din hilgire tu kesî nikarî bigrî kar.
Tiştên maddî yên winda dikarin bên dîtin an jî li şûnda werin;
Lebelê;
Tenê tiştek heye kû dema winda bû an jî ya nayê dîtin û cih nayê dagirtin;
Ew jî jiyan e!
A niha;
Tu di kîjan qonaxa jiyana xwe de yî;
bi demê re;
Hûn ê bi girtina wê perdeya qonaxê re rû bi rû bimînin.
Pêşniyara min;
Ji malbat, hevjîn, hevalên xwe re;
eleqedarbin û gelek qîmet û hezkirinê bidin.
Xwe baş binêrin û qîmetê bidin mirovan.
Her ku mirov pîr dibe û hêvîdarim ku baqil dibin;
Hûn bala xwe didinê ku;
Û saetek $ 300,
saeta 30 dolarî jî;
Di heman demê dibêje.
Hûn fêm dikin ku aramiya hûndûr bi van tiştan pêk nayê…