KER, HESP Û ÇÊLEK

“Şahê fablan Aîsõpos(Ezop), 2500 sal beriya niha rewşa siyaseta me ya îro aniye ziman, anku bi hezar salan e rewşa siyasetê neguheriye. Wê dewrê çawan be, îro jî eynê ye.”

 

KER, HESP Û ÇÊLEK

Mezin dibêjin carek

Ji bo xwe dan biryarek

Ker û hesp û çêlekê

Ne ku seba pêlekê

Bes ku heta sê salan

Wê dûr bibin ji malan

Qaşo mirovên birêz

Ku baş nas bikin ji nêz

Bi dilek şeng û şatir

Ji hevdu xwestin xatir

Dostên dilsoz her yekî

Ber dane li ciyekî

Her wekê wan kirî qal

Piştî ku borîn sê sal

Tam di roja xwe da ev

Heval hatin li bal hev

Lê beriya kerê gewr

Hespê boz, çêleka stewr

Bi zikek birçî û tî

Dane hev merhebatî

Dostên di wextek qelew

Lewaz bûbûn êdî hew

Te digot her du qayê

Jiyane di xelayê

Bes mabûn hestî û çerm

Lew ji xwe dikirin şerm

Hespî gote çêlekê:

Ka bêje çavbelekê

Sedem çi ye ku niha

Te dibînim awiha?

Çêlek bi kelogirî

Got: Ey birê hezkirî

Nîn e rehma mirovan

Yekser dişibin hovan

Kî bû malxwê ez dotim

Piştî demek firotim

Çendî ji min dîtin xêr

Min nexwar yek danê têr

Qet tunebû rehetî

Kuşt im ji zehîqetî

Ma ev tenê bû min got?

Di dawiyê ji bo cot

Hevalek din jî anîn

Li ber milê min danîn

Ji sibê heta êvar

Me cot dikirin beyar

Ax nizanî li bin nîr

Ez bûbûme çi êxsîr

Ta bi zor û heft belan

Ev can xilas bû ji wan

Bi xemgîn û diltijî

Hespî got: Rast dibêjî

Ji çêlê da berê xwe

Hinek hejand serê xwe

Çêlê jî gotê: Bêje

Tu jî ya dil verêje

Hesp piştî axînek kûr

Wî jî vekir devê tûr

Got: Ey xuha biqedir

Hin mirovên dilkevir

Gemek li devê min dan

Hew ji min hat xeberdan

Radibûn li pişta min

Şiv didan tenişta min

Hêjan yek nehatî xwar

Yekî din dibû suwar

Gava ku vala dimam

Evan her dem û midam

Ne bi kapik û kindîr

Girêdidam bi zincîr

Êdî min nedikarî

Bibezim wekî berî

Wextê ketim ji rewaş

Ca li pey xwe bikim kaş

Anîn evan maliyan

Erebeyek pir giran

Vêca ji destê seyîs

Bêhed dixwar şivên pîs

Di dawî wek dibêjî

Bi zor xilas bûm ez jî

Dema van di nav xwe da

Awiha xeber dida

Hew dîtin va ye ji dûr

Xuya kir kerê meşhûr

Bi taximekî belek

Bi fors e hem jî gelek

Hilû bûye wek masî

Pak e ji her kêmasî

Bi fîkîn û bi merşa’

Jor da têtin bi dilşa

Çi kevirê dibîne

Zîtikek lê dixîne

Hat li nik wan sekinî

Got: Roj bi xêr ezbenî

Matmayî her du heval

Jê kirin pirs û sual

Ker jî wisa birûken

Got: Hevalno deng neken

Piştî me xatir ji hev

Xwestin çûm bi roj û şev

Li welatek pir xerîb

Rastê min hat xweş nesîb

Min çi dît kesek li jor

Ji bo kesên li derdor

Bi deng hema dike qêr

Çepik didin yên li jêr

Gelek balkêş bû ev yek

Ez jî rabûm li dikek

Bi vî dengê namidar

Ku ez bizirim yek car

Hûn jî dizanin elbet

Radibitin qiyamet

Kesî ev deng kirî seh

Ber bi min hat bi bisteh

Her wekî leşkerê rom

Li hawirdor bûne kom

Her ku dihatin bêtir

Ez jî dizirîm çêtir

Di nava wê ummetê

Ji heq û edaletê

Min her û her behs dikir

Û pir qenc bû ev fikir

Hespî got: Erê kekê

Çawa dom kir vê yekê?

Kerî got: Piştî çend rok

Hilbijartin bûm serok

Hespê mayî di heyret

Got: Rast dibêjî heqet?

Ker gotê: Erê bira

Ma ez ê bikim vira’?

Min çi qas kir zirezir

Pîroz dikirin zehftir

Bi saetan bê sekan

Dihat dengê çepikan

Mîn jî dixwar, dizirîm

Heta li we zivirîm

Çêlê got: Ji wan kesa’

Kesek bi te nehesa?

Yanê yê ku dizire

Haşa ehmeq û ker e

Ker got: Bi rastî ji wan

Nîn e hin tê negihan

Lê heyf yên zana hingî

Bi tu awa û rengî

Ne dirêj bi kurt û kin

Yên din serwext nekirin

 

10.06.2020

Aîsõpos

Lêanîn: Memê Miksî

 

Derbar ziman

Check Also

Pirtûka Însan Bi Çi Dijî û Mamoste Medenî

Bi rastî  heger hûn bibêjin bé ma di wêjeya cîhanê de nivîskarê mezintirin kî ye? …

Leave a Reply