Jinik û Mela (Çîroka Gelêrî)

Rojek ji rojan rehmet li dê û bavê guhdaran. jinikek hebû wê divîya qîza xwe rêke li ber destê melayê gund, da ku hînî qur”ana kerîm bibe. Piştî perwerdeya qîza wê ya du sê rojan, jinikê bakire qîza xwe, ka were qîza min. Ev çend roj in tu diçî xwendina qur”anê, ka ji bo min jî bixwîne, ez bizanim tu gehiştî çi astê.

Qîza wê jî got yadê gava ez diçim xwendinê, seyda dibêje pekê te ho ne, yê deyika te çawa ne.

Dayika wê ma ecêpmayî, gote qîza min, ev çi gotin e. Gelek eyb e, ma tû yarîyê xwe bi min dikî?

Qiza wê jî piçûk e çi fam nake. Dîsa dûbare dike û dibêje weleh seyda ji min re wisa gotiye.

Dayika wê matmayî dimîne û difikire, heya êvarî zilamê wê tê jê re dibêje filan kes çi ji Xwedê çi ji beniya hal û meselê qîza te û melî ev e. Herdû jî dizanin ku dilê melî ketîye jinikê.Di despêkê de, zilamê wê pir aciz bû, lê jinikê gote zilamê xwe, xwe aciz neke ez gelekê fikirîme.

Xwedê ev ji melî re namîne. Baweriya mêrik jî, gelek bi jina wî dihat. Bi hev re biryar dan dest bi pilana xwe kirin. Jinikê got were em du elbên savarî û gêrûsî bînin û danin nava eywanê. Ji xwe me çêlekek heye, êvarî sê çar kerên cîrana jî bibe aşî, wexteke nêzîk de vegere mal.
Mêrikî got bila.

Jinik jî rûnişt derî de mela li wê derê re borî û jinikê bakir melayî.
Dilê min êş e, sed car êş e.

Zilamê min heft kerê birî, yê çûyî êş e.

Ew kuleka dev û roj ve, mifta me ya li bin gurza çilû ve.

Mela nezanî ka çawa nimêja xwe kir û hat mala jinikê. Silav dan hevdû û jinikê, gote keremke mela. Mela ji keyfa nezanî ka wê çi bike. Mela seh dike nava eywanê çî bibîne baş e!

Dû elbên savarî û gêrûse di nêva eywanê de ye. Jinik dibêje ka were mela Xwedê divê em vî savarî bihêrin, paşê em ê bikin keyf û henek.

Melayî dest bi hêrana savarî kir, hêj elba dûdûyan xelas nekirî, zilamê jinikê dengê bilint bakire şooş kerê min şoooş! û li ber derî sekinî.
Jinikê gote,

– mela xwelî ser! Rabe here cihê çêlekê ve, Xwedê eve zilamê min hat. Ew te bibîne yê te, di cih de bikuje.

Zilamê jinikê jî, ji hemû tiştî agehdar e. Heft kerên cîranan bir, êxist cihê çêlekê ve, wer halê melî. Bêhnekê xweş mela hêliştin nav dest û pêyên wan heywanan de. Dev û lêvên melî tije xwîn dibe. Jinik jî bi dengê bilind dibêje zilamê xwe, ka ez fekim çêleka me zaye an na û tê dibêje:

– mela lezêke xwe xelas bike hêj zilamê min tû nedîtî.
Mela çi kul û halê heyî bezî û çû malê. Jina melî dergeh lê vekir û çi bibîne baş e. Dev û lêvên melî tije xwîn bûye. Bi çavên xwe bawer nake û jê dipirse

– ka ev çi ji te hatîye mal ne mîrat ?
Melî got jina xwe, tû deng neke. Ez derincê mizgeftê de ketime û didan devê min de, nemane. Lez bike bo min cihekê dane. Jina melî çend rojan pê şorbeyan melayî baş dike. Heya mela ser xwe ve hat, berê xwe da mizgeftê. Jinika ku dafik lê vedayî jî li derî de rûniştî bû. Bakir melî û gotê,

-mela navê mirîşka me kitan e, hêkan dike, dan bi dan e.

– Were ez ê ji te re bikim kabirman e.

-Navê dîkê me wehab e serê dûvê wî şerab e.

-Were ez ê ji bo te bikim şîş kebab e.

Mela pir aciz dibe û dibêje:

-Hey dêhlê, dêhla pekê.

-Ez hatim mala te carekê.

-Te ez kirim gûlik avêtim ber çêlekê.

———————-

Çîroka Gelêrî
Berhevkar: Havîn Acar – kurdigeh.com

—-
ژنک و مەلا

رۆژەک ژ رۆژان رەھمەل ل دێ و باڤێ گووھداران. ژنکەک ھەبوو وێ دڤییا قیزا خوە رێکە ل بەر دەستێ مەلایێ گووند، دا کوو ھینی قوورانا کەریم ببە. پشتی پەروەردەیا قیزا وێیا دو سێ رۆژان، ژنکێ باکرە قیزا خوە، کا وەرە قیزا من. ئەڤ چەند رۆژن تو دچی خوەندنا قورعانێ، کا ژ بۆ من ژی بخوینە، ئەز بزانم تو گەھشتی چ ئاستێ.

قیزا وێ ژی گۆت یادێ گاڤا ئەز دچم خوەندنێ، سەیدا دبێژە پەکێ تە ھۆ نە،یێ دەیکا تە چاوا نە. دایکا وێ ما ئەجێپمایی، گۆتە قیزا من، ئەڤ چ گۆتنە. گەلەک ئەیبە، ما توو یارییێ خوە ب من دکی؟

قزا وێ ژی پچووکە چ فام ناکە. دیسا دووبارە دکە و دبێژە وەلەھ سەیدا ژ من رە وسا گۆتیە.

دایکا وێ ماتمایی دمینە و دفکرە، ھەیا ئێڤاری زلامێ وێ تێ ژێ رە دبێژە فلان کەس چ ژ خوەدێ چ ژ بەنیا ھال و مەسەلێ قیزا تە و مەلی ئەڤە. ھەردوو ژی دزانن کو دلێ مەلی کەتییە ژنکێ.د دەسپێکێ دە، زلامێ وێ پر ئاجز بوو، لێ ژنکێ گۆتە زلامێ خوە، خوە ئاجز نەکە ئەز گەلەکێ فکریمە.

خوەدێ ئەڤ ژ مەلی رە نامینە. باوەریا مێرک ژی، گەلەک ب ژنا وی دھات. ب ھەڤ رە بریار دان دەست ب پلانا خوە کرن. ژنکێ گۆت وەرە ئەم دو ئەلبێن ساڤاری و گێرووسی بینن و دانن ناڤا ئەیوانێ. ژ خوە مە چێلەکەک ھەیە، ئێڤاری سێ چار کەرێن جیرانا ژی ببە ئاشی، وەختەکە نێزیک دە ڤەگەرە مال.
مێرکی گۆت بلا.

ژنک ژی روونشت دەری دە مەلا ل وێ دەرێ رە بۆری و ژنکێ باکر مەلایی.
دلێ من ئێشە، سەد جار ئێشە.

زلامێ من ھەفت کەرێ بری،یێ چوویی ئێشە.

ئەو کولەکا دەڤ و رۆژ ڤە، مفتا مەیا ل بن گورزا چلوو ڤە.

مەلا نەزانی کا چاوا نمێژا خوە کر و ھات مالا ژنکێ. سلاڤ دان ھەڤدوو و ژنکێ، گۆتە کەرەمکە مەلا. مەلا ژ کەیفا نەزانی کا وێ چ بکە. مەلا سەھ دکە ناڤا ئەیوانێ چی ببینە باشە!

دوو ئەلبێن ساڤاری و گێرووسە د نێڤا ئەیوانێ دەیە. ژنک دبێژە کا وەرە مەلا خوەدێ دڤێ ئەم ڤی ساڤاری بھێرن، پاشێ ئەمێ بکن کەیف و ھەنەک.

مەلایی دەست ب ھێرانا ساڤاری کر، ھێژ ئەلبا دوودوویان خەلاس نەکری، زلامێ ژنکێ دەنگێ بلنت باکرە شۆۆش کەرێ من شۆۆۆش! و ل بەر دەری سەکنی.
ژنکێ گۆتە،

– مەلا خوەلی سەر! رابە ھەرە جھێ چێلەکێ ڤە، خوەدێ ئەڤە زلامێ من ھات. ئەو تە ببینەیێ تە، د جھ دە بکوژە.

زلامێ ژنکێ ژی، ژ ھەموو تشتی ئاگەھدارە. ھەفت کەرێن جیرانان بر، ئێخست جھێ چێلەکێ ڤە، وەر ھالێ مەلی. بێھنەکێ خوەش مەلا ھێلشتن ناڤ دەست و پێیێن وان ھەیوانان دە. دەڤ و لێڤێن مەلی تژە خوین دبە. ژنک ژی ب دەنگێ بلند دبێژە زلامێ خوە، کا ئەز فەکم چێلەکا مە زایە ئان نا و تێ دبێژە:

– مەلا لەزێکە خوە خەلاس بکە ھێژ زلامێ من توو نەدیتی.
مەلا چ کول و ھالێ ھەیی بەزی و چوو مالێ. ژنا مەلی دەرگەھ لێ ڤەکر و چ ببینە باشە. دەڤ و لێڤێن مەلی تژە خوین بوویە. ب چاڤێن خوە باوەر ناکە و ژێ دپرسە

– کا ئەڤ چ ژ تە ھاتییە مال نە میرات ؟
مەلی گۆت ژنا خوە، توو دەنگ نەکە. ئەز دەرنجێ مزگەفتێ دە کەتمە و ددان دەڤێ من دە، نەمانە. لەز بکە بۆ من جھەکێ دانە. ژنا مەلی چەند رۆژان پێ شۆربەیان مەلایی باش دکە. ھەیا مەلا سەر خوە ڤە ھات، بەرێ خوە دا مزگەفتێ. ژنکا کو دافک لێ ڤەدایی ژی ل دەری دە روونشتی بوو. باکر مەلی و گۆتێ،

-مەلا ناڤێ مریشکا مە کتانە، ھێکان دکە، دان ب دانە.

– وەرە ئەزێ ژ تە رە بکم کابرمانە.

-ناڤێ دیکێ مە وەھابە سەرێ دووڤێ وی شەرابە.

-وەرە ئەزێ ژ بۆ تە بکم شیش کەبابە.

مەلا پر ئاجز دبە و دبێژە:

-ھەی دێھلێ، دێھلا پەکێ.

-ئەز ھاتم مالا تە جارەکێ.

-تە ئەز کرم گوولک ئاڤێتم بەر چێلەکێ.

———————-

چیرۆکا گەلێری
بەرھەڤکار: ھاڤین ئاجار