“Homa êşê to wedaro, serê yew koyê xirûxalîyî de rono.”

Rewna ra yo ke mi eno blogê xwu de çiyêk nênuşto. Raşta ci, neke mi nênuşt, firsendê mi nêbi ke ez binusnî.

Tam hîrê serrî, roj û şewe, bêke boya xwu bidî, ez mealê Quranî ser o şixulîyaya.

Mi tam meal temam kerd, ena rey ez mecbûr menda ke cewabê tayê neheqîyan bidî.

Eno miyan de tercumekerdişê Încîlî dewam o.

Eno zimistan yew romano ke esas gereka bi Kirdî binusîyayne la bi Tirkî nusîyayo û hema nêweşanîyayo, mi tada Kirdîya ma ser. Romanêko rindek o, behsê cûya yew aîleya sade ya şarê ma keno. Nika ma amadekarîya weşanayişî de yê, înşelah nizdî ra do biweşanîyo.

Enê rojan ez ha yewna roman redakte kena. Ez vana redakte la şima vajê newe ra nuştiş. O zî înşelah do nizdî ra semedê weşanayişî amade bibo.

Tabî hîrê hûmarê kovara Şewçila vejîyayî. Nuşteyê Şewçila, amadekerdiş û weşanayişê ci zaf wextê mi gêno…

Heto bîn ra, erd lerza; muwazeneyê cûya ma xeripîya.

Û xwura heyat dewam keno, keye û kulfet esto, şîn û şayî estê…

Hasilê kelam, rewna ra yo ke mi bi zerrîya xwu yew nuşte nênuştbi.

Ewro roja yewine ya roşanê remezanî ya. Ma pîlê xwu ziyaret kerdî, ma çend nêweşî zî zîyaret kerdî.

Gama bîne ma ameyî keye, mi xwu rê yew qehweyê dîbekî girêna, ez ronişta, û mi eno nuşte nuşt.

Sebebê nuştişî zî a duaya ke biya sernameyê enê nuşteyî biye.

Eno yew vateyê keynaya xalê min o ke nêweşan ra vana. Wexto ke yewê nêweşî dir qisey kena, yan ma şinê yew nêweşî ziyaret kenê, tim vana “Homa êş û elemê to wedaro, serê yew koyê xirûxalîyî de rono.”

Eno vate yew dua ya, waştiş o. Labelê yew waştişo zaf însanî.

Ez wina îzeh bikerî. Îfadeyo verîn de, vana “Homa êşê to wedaro…” yanî Homa nêweşîye, êş û elem, dej û derd, kul û keder to ser ra wedaro, canê to ra vejo. Eke êş û elem, dej û derd, kul û keder merdimî ra bivejîyê, merdim şîfa vîneno, rehet beno.

Dima, vana “…serê yew koyê xirûxalîyî de rono.” Yanî, wazena ke Homa êş û elem, dej û derd, kul û kederî wedaro û dûrî bibero; serê yew koyê xirûxalîyî ke tu candar tede çinê yo, serê yew koyê ke tu nebat zî tede zergûn nêbeno de rono.

Yew waştişo çiqas însanî, çiqas merdimane, çiqas humanîter…

Ma roja 03.10.1984 ra nat piya yê, biyî 39 serrî. Şikur Homayî rê hetanî ewro, rojêk miyanê rojan de ma çareyê xwu bîle yewbînî rê nêçiqirnayo, ma vengê xwu yewbînî rê berz nêkerdo.

Ez hêvîdar a ke Homa başanê ma baştir bikero, xirabanê ma zî îsleh bikero.

Roşan Lezgîn-rosanlezgin.blogspot.com

Derbar ziman

Check Also

Zilm Dewam Nêkeno

Mistafa Dayî û Hacî Seît Dayî, ay çîyo ke ma behsê ci kenî, ay semto …

Leave a Reply