Ev çend roj e odeya me ya gund tê ber çavên min, salên heştêyî de, ez jî êdî zarokekî helegeyî, berefehm bûm. Oda me bi kevir û daran ve hatibû çêkirin, kêran, merteg, piştek, kondên wê ji darên çamê bûn, kewaşê wê, ji nermegîhayê Kanîfirşkê bû. Dîwarên odeyê bi heriyê va hatibûn siwaxkirinê lê derdorê pacê tenê bi bêtonê ve …
Nîsan, 2020
-
22 Nîsan
Berfo-Yûcel Aslan
Heyam piştî bêdera bû, çend roj mabûn êdî qurix biavêje, bayê pel û pûşê erdê komî newalan kiribû, ew hêşnaya biharê ya mîna xalîçeyeke kesk şûna xwe xesîleke zer re hiştibû. Ew cuhokên axlêvê av jê diherikîn tev zuha bibûn, tu dermana re bigeriyayî te dilopek av nedidît. Pezê gund bibû yekdan, wî danî jî nedihat gund, bintara gund devê …
Hezîran, 2016
-
28 Hezîran
Şivanê Zîrek-Ömer KAYNAK
Caran ji caran rehme li dê û bavê guhdaran. Yek hebû yek tunebû li dewerekî şivanekî hebû û Kerîkî pezî wî şivan bi bilora xwe pezan beralî dikir û digot: “Ez şivanê herî baş ez im.” Rojek ji rojan gundîyan gotine “em ê di navbera şivanan de em ê pêşbazîkî amadebikin ji bû ku şivanê herî baş hilbijêrînîn.” Roja pêjbazîyê …