PELÊ ZER Û ZERHEMÎ

Çend roj berê ez ji der dihatim mal

Dîte min pelek li erdê daye pal

 

Min mêzekir pel li ber sekratê ye

Hem li ber wê sekerata mewtê ye

 

Evî pelê zeman kî wek pilinga

Çi xêr îroj ketibû nava linga

 

Min rahişte pelê xwe anî jorê

Hinek pirs min jê kirin berya gorê

 

Min gote ey pelê zer û zerhemî

Kanê ewan dostê te yên her demî

 

Qey çima te çi kiribû bi darê

Çima dara te tu avêtî xwarê

 

Bo min bêje wan serpêhatiyên xwe

Bike qala jîn û jêhatî yên xwe

 

Pelê nexweş pê ket felsefa xwe got

Bi derdê xwe dil û cîger li min sot

 

Gote ezê hinek tiştan bibêjim

Bi xêra te derd û kulan birêjim

 

Ne lazim e dirêj bikim ez lafê

Li gorî wê dê ya min a benafê

 

Carna ji me’r digot ey gelî pelan

Werin bixwînim ji we ra wek melan

 

Zemanekî dîsa çîpûtazî bûm

Ez bi wî halê xwe qet ne razî bûm

 

Bi vî halî min derbas kir zivistan

Demek paşê ez bûm ji doxînsistan

 

Piştî zivistanê hatibû bihar

Heşa ji we ketibû me tevan ar

 

Piştî Nûbihar hat me bi lez û bez

Me tevan bi hev re kir fotosentez

 

Me demekê mêzekir li keyfa xwe

Hem ji zivistanê me girt heyfa xwe

 

Piştî keyfê me dîte weka mêşan

Li ser gulîyê me danîn birêşan

 

Hûn hemî pel ji wan birêşan çê bûn

Lê mixabin a binê bar em dê bûn

 

Heya niha hûn tev bi me dimijîn

We derbaskir vê biharê bi me jîn

 

Gote bi Xwedê nemaye min taqet

Nikarim bo we temîn kim maişet

 

Ji vir û şûn de dinyayê bibe sar

Hêdî hêdî dawî tê ye li bihar

 

Em biharan dibin ji fedekaran

Lê payîzan em dibin ji xedaran

 

Bo siberojê em nekevin şermê

Divê hinek navberê bidin rehmê

 

Bo zivistanê halê me nebînin

Ji ber vê em naxwazin hûn bimînin

 

Hem ji bo xwuşk û bira yê nû werin

Divê hûn zû bi zû ji dinê herin

 

Ewê dê ya tim ji bo me digirî

Şîrê xwe yê helal li ser me birî

 

Em bê umid man weka gelê ekrad

Kete nava me fîxan û hem feryad

 

Nalîn û axîn diçû ji me pelan

Me hewarî dixwest ji hemû gelan

 

Me wê rojê fêm kir gel dostê dê ne

Me direng fêm kir ew birayê kê ne

 

Me xwu girtibû li çeqelên darê

Lê wan çeqelan em davêtin xwarê

 

Herwekî min ji te re got ji ber dê

Bê taqet mabûm, ez ketibûm erdê

 

Te ez girtim bi mêranî anîm mal

Wek camêran hem dipirsî li min hal

 

Berya mirinê çend gotina bêjim

Baş guhdar bin ka ezê çi bibêjim

 

Dê ya me yû a we tam tersî hev in

Cudatiya wan weka roj û şev in

 

Dayika we dimire hûn dimînin

Dayîkên me dimînin me dişinin

 

Ji ber vê zanibin qedrê dê ya xwe

Ji ber wek daykên me nakin bi ya xwe

 

Pel ji min re got ey kekê Embarî

Min dil heye bar bikim ji vî warî

 

Min dî hêdîka rakir ji bo min dest

Sewta dawîn da û xatir ji min xwest

 

Wê dema min fêm kir pelê min mirî

Min şîn girêda û dest kir bi girî

 

Ji ber hêstirê çavan rabû laser

Laserê da ber xwe hemî dar û ber

 

Daran xwe avêt bextê herdu çavan

Ji herdu çavan gelek kirin lavan

 

Gotin bi Xwedê qet sûcê me nîne

Sûc û xetê me ji rebê jorîne

 

Ka kî dixwaze bike terka ewlad

Ka kî dixwaze her tim bike feryad

 

Çavan fêm kir ku dar tev bê gunehin

Ne ji wan kesên bê kok û bê rehin

 

Devberdan ji kînê dewam kirin şîn

Şîna pelê zerik dil kir dilbirîn

 

01.12.2020

Diyadin Akdemir

Derbar ziman

Check Also

Wêjeya Kurdî li Yekîtîya Sovyêt [1]

Pêşgotin Ev gotar nirxandineke wêjeya kurdên Yekîtîya Sovyêt e, ku ji çap kirina rojnama “Rîya …

Leave a Reply