Min teqnekî ji welatê xwe hez kir
Û hîna dilê min bi ser ve ye
Dixwazim ji kolanên wî lîska zarokan kêm nebe
Bi hecê, bi şilê û bi vîncavînc bilîzin
Çavên xwe bigrin bêjin kupî yên din bêjin nos yan balos
Li ezmanê welatê min zilzilîk û tîtî hebin
Bi adodeyan gundî kerengan rakin
Beybûn û niklê dîk derdorê bixemilînin
Bi kevirê gogê û hawiyê kes serê hev neşkîne
Kêfxweşî ji welatê min kêm nebe.
Îslameddîn DEMİRKAYA
islameddin@hotmail.com
Berfanbar, 2015