Kurdî xweş e l’Kurdistanê.
Amed, Bedlîs, Qers û Wanê.
Çewlîg, Dêrsim, Erdexanê.
Êlih, Dîlok, Erzinganê.
Urmîye, Seqiz, Bokanê.
Dihok, Hewlêr, Kirmanşanê.
Kerkûk, Mûsil û Çomanê.
Mêrdîn, Mûş û Kamyaranê.
Mehabad û Bazirganê.
Sine, Makû, Kûzeranê.
Sêrt, Sêwaz û Dûkanê.
Serdeşt, Sema, Çaldiranê.
Akrê, Amêdî, Şêxanê.
Zaxo, Sêmêl û Soranê.
Mexmûr, Qesrê, Awdenanê.
Selahedîn û Şêranê.
Helebçe, Derbendîxanê
Silêmanî, Merîwanê.
Xaneqîn û Dîlmeqanê
Qamişlo û Rimelanê.
Efrîn, Reco, Mabetanê.
Kobanî, Sirîn, Bozanê.
Amûdê, Dêrik, Tetwanê
Şêrewa, Şîyê, Pîranê.
Şernex, Semsûr, Xulemanê.
Kilîs, Agirî, Gercanê.
Erzirom, Çat, Xoresanê.
Meletî, Îdir, Têrcanê.
Îlam, Bane û Şêrwanê.
Xarpêt, Maden, Mîyaranê.
Riha, Meraş, Albistanê,
Bazîd, Dutax û Zêdkanê.
Derveyê welêt Xorasanê.
Qazaxistan, Gurcistanê.
Bakû, Tîflîs, Erîwanê.
Yemen, Urdun û Libnanê.
Tirkîye, Îraq, Îranê
Bengladeş û Pakistanê.
Swêd, Swisre, Îngilîztanê.
Erd û esman li Cîhanê.
Hez dikim jê Xwedê zanê.
Ez dê bixim wî dîwanê.
Vegirim ser wî sîwanê.
Biparêzim ji tofanê.
Hemîd bi vê baş dizanê.
Evîn nayê tu pîvanê.
Xebat nade wî zîyanê.
Heta sax be li jîyanê.
Hemîd Hewrewî
Amed, 12.12.2020