ROBOSKÎ, REBEZKÊ..GUNDÊ QİLEBANÊ

(Bangek bi nalînî û birîndarî)

…………………………………………

Ji gundê biniya Cûdî hati bûn şalê min

Li bedena min lefandî, reng û reng û germ bûn

Rojek zivistanî û qefaliya berfê bû

Şevek sar û serma û tarî bû

Wê şevê keraseta hate serê me

Kesek tüne bû bên alîkariya me

Bûyera hat serê me

Ne yê serê gurê çiyan

Sal û demsal qediyan, roj û hefte hiliyan

Zordara jiyana me qedandin, canê me peritandin

Xemla me xera kirin xeyalên me hilweşandin

Ne çiyayê cûdî xwedîtî û starî li me kir

Ne bîzişkekî birîna me derman kir

Li wê newala Roboskiyê

Li gundê Qlebanê, haho hawar

Şev tarî bû kesek bi qêrîniya me ne hisiya

Di sermaya wê şevê de emrê me qediya

Ne çavê me şikêr seh kir

Û ne awaza me kesekiseh kir

Bû gurgura firokan li asîmanê me

Diqefilî bedena me diêşiya dilê me

Dayika min, bavê min, kurê min

Mafê mirovan nemaye, li vê dinyayê

Ji hal ketibûn hesp û hêştirên me

Hawar hawar malîno bê lome be

Hîna balinde şalûl û tilûr ranezabûn

Di nabêna çiyan de em bê xwedî mabûn

Kesek ji me ra nebû derman

Li me teng bû dem û dewran

Xwuya bû me fam kiribû, dayik, zarok û bavan

Em 34 ciwan kirin qurban

Me ne mafê kesekî xwaribû

Û malê kesekî ne kiribû talan

Wey wey dinyayê, her der bûye mij û duman

Xwîn û talan

………………………………………………………..

Ez bi kul û birînim

Berf ji xwînê sor bûye

Dinya li me zor bûye

Çav ji berfê kor bûye

Vegera me zor bûye

Eve edî halê me

Wa herimî şîva me

Peyam ji were gelê me

Me tu caran jibîr nekin

Xwedî derkevin li halê me

Dest bavêjin mafê me

Bibin şahidê halê me

……………………………………………….

Hew karin binivîsin

Hiliya can û cergê me

Bûn baran hêsirên me

Vê buyerê par bikin

Êşa me zelal bikin

Jibîr nekin têxin dilê xwe

Me bikin rûmeta xwe

Wê rojekê dinya zelal bibe

Tavên reş xilas bibe

 

Emê jî weke hemi kesan bikên mafê xwe

 

Mamoste Baqî- Stran Çêk Mûdî