Hebû, tunebû. Kesek ji Xwedê mestir tunebû, roviyekê pîr hebû, dikir nedikir nikarîbû ji xwe re xwarinek bidîta. Radibe dere hina gur dibije: – Apê gur, were em û tu bibin heval, em bi hev re herin seydê, nêçîrê me girt em ê tevda bixwin, Gur, dibije: – Dibe, lê ka em ê herin ku derê seydê. Rovî, dibije: …