Tag Archives: Wêjeya Kevn

Nîsan, 2024

  • 17 Nîsan

    Rêzimana Dîwana Melayê Cizîrî

    Destpêk Yek ji lêkolînên ku cihê wê di lêkolînên kurdolojiyê da bi giştî û di warê zimanzaniya kurdî da bi taybetî vala ye lêkolînên liser rêzmana dîrokî ya kurdiyê ye. Pirraniya lêkolînan bi piştgermiya jêderên ne kurdî yên mîna nivîs û kevir-niviştên Pehlevî an zimanên dî yên ziman-malbata Hindûewropayî hatine kirin. Di vê lêkolînê da, bizav hatiye kirin ku bi …

  • 12 Nîsan

    Şîroveya Helbesta Ehmedê Xanî

    “Ez naçim hezreta çu mîran    Ez nabim bendeyê esîran” Ehmedê Xanî Li vî dinyaye fanî, di vî jiyana kin de bila mirov bişeref û rûmet, serbilind û azad bijî. Divê mirov ji bo menfe’etekê dinyewî û demborî, ya xwe nêxe ber mineta tu kesî. An ji ber tirsa xwe serê xwe li ber kesî netewîne. Jixwe wek ku tê …

Sibat, 2022

  • 8 Sibat

    Di Dîwanên Kurdî de Pesnê Pêxember (s.)

    Di edebîyata Îslamî de edetek zahf girîng û bê hemta heye, pêwîste ku em îro li ser baş bifikirin û binêrin  ka li pişta  wê  çi heye  û çima hatîye danîn. Ev edet jî ev e: Wekî ku yek dest bi nivîsandina kitêbekê bike çi mijar be bila bibe, pêşî bi navê Xwedê dest pê dike, dûvre bi pesn û hemdê Wî û dûvre bi selawatdana li ser Pêxemberî û al û eshabên wî didomîne. Vêca evê edetê bi taybetî di dîwanan de cihek girîngtir girtîye. Dîwan baxusus terzê mesnewî, di beşa pêşîn ya jêre tête gotin dîba ce de pêşî bi pesnê Xwedê, medhê pêxemberî, mîracname, sedema nivîsandina kitêbê û bi îthafa bo hakimê wê demê dest pê dike û piştî van tevan diqedîne dûvre dikeve mewzû behsa mijara taybetî de.

Tebax, 2021

  • 8 Tebax

    Tosinê Reşîd/ Folklora Kurmanca (1936)

    Ji bo hişyarkirina hisên netewî û bi hêz kirina yekîtîya gel, folklor roleke mezin dilîze. Yek ji bingehên nasîyonalîzma gelan, ya çandeyî, ew folklora wan e, bi taybetî destanên êpîkî, stranên dîrokî. Folklor û mîtologîya, wek nimûnên bîrewarîya gele giştî, bingehekî xurt in ji bo yekîtîya gel, pirsgirêkek, ku giringî, ferz bûna wê îro ji bo gelê me pir mezin …

Hezîran, 2021

  • 24 Hezîran

    Di Edebiyata Kurdî ya Klasîk de Bihar û Bihariye

    Têgeha biharê bi nêrîneke sethî di çarçoveya sêkoşeya kozmolojî, zeman û mekan de dikare bê pênasekirin. Lewra tevgerên kozmolojîk guherîna zeman bi xwe re tînin, bi guherîna zeman werzên salê derdikevin meydanê û bi guherîna werzên salê jî guherînên siruştî çê dibin. Loma di werzên bihar, havîn, payîz û zivistanê de taybetîyên siruştê ji hev cuda ne. Di van werzan …

Hezîran, 2020

  • 13 Hezîran

    Alîmeke Kurd: Şêx Mihemed CAN

    Hin mirovên hêja wexta xwe de zêde ne hatine naskirinê, ji piştî mirina wan qedrê wan zêde bîye û hatine naskirinê. Hin mirovjî ji ber hin sedeman nav, deng û berhemên wan hinda bûne. Îro gelek nivîskarên klasîka Kurda heye ku çi bi nav çi jî bi berhemên xwe ve nayên zanîn;  ango berhemên wan hebin û gêhîştibîn îro jî, …

  • 5 Hezîran

    RÛPELEK JI PIRTÛKA KEVNAR!

    Roja 26/ 05/ 2020, saet: 14.15, min nivîsek bi sernavê PIRTÛKEK KEVNAR HATE DÎTIN weşandibû. Biraderê me Mihemed Nêçîrvan 16 rûpel ji wê pirtûka 22 rûpelî, bo min hinartibûn. Îro min rûpelek ji wan veguhazt tîpên Latênî. Wek uslûb û naverok, diyar e ku ev berhem a Ehmedê Xanî ye. Dibe ku ev, beşek ji Memozînê be jî. Bêguman gelek …

Nîsan, 2019

  • 3 Nîsan

    Nirxandina Wergera Mem û Zîn ê

    Silav hevalên hêja! Di vê parvekirina xwe de ez ê danasîna vê berhema hêja ku di wêje û çanda Kurdî de mîna stûneke bêhempa û qehîm cihê xwe girtiye, bikim, yanî danasîna Mem û Zîna Ehmedê Xanî dê bikim… Nizanim gelo dê ziman û hestên min têrî danasîna vê berhema hêja bike lê dîsa jî ez ê hewl bidim. Belê, …

Îlon, 2018

  • 23 Îlon

    Mehwî û sêgoşeya hebûn, terîqet û şerîetê

    Di vê nivîsarê de hewl hatiye dayîn bi metodeke hermenotîk, têgihîştin û vegotina Mehwî di nav sê rehend û cemserên hebûn, terîqet û şerîetê de bi mînaka du xezelên helbestvan bê ravekirin û derketin û kategoriyên hûr ên van cemseran li jêr navê eşq, mirin, îma û rexne û rengek ji pûçî û hesta absurd û vala ku girêdayî amadebûna …

  • 21 Îlon

    Di Helbestên Feqî’de bikaranîna heywanan

    Di Edebiyata Kurdî ya Klasîk de heywan di pir hêlan de derdikeve pêşiya me. Carna bi unsurên folklorîk yên aîdê Edebiyata Kurdî hatine bikaranîn, carna bi unsûrên tesawufî û mîtoloojîk carna jî bi xwerû û ji aliyê meneya ku hildigirin di helbestên şaîran de cîh girtine. Feqîyê Teyran helbestvanekî di sedsala 16. de jîyaye û di Edebîyata Kurdî ya nivîskî …