Perwerdehîya zarokan dema ku jin û peya biryar dane zewacê dest pê dike. Dema ku biryar dane zewacê misogerî;
- Kesê ku ji hevdu hez dikin, ahengdar û fehmdar bin
- Dîsa xwezdarê gîhandina zarokan û divê ji bo vê xwedîyê pêwîste ya mercanbên
- Divê kesê ku berpirsîyarî yê karibin rakin bin.
Bi Kurtasî ji bo zewacê gav hatne avêtin, hewceye ku ji bo zarokê ku ya werê dinyayê her tişt jî were nirxandin.
Bi rastî, bav û dayike ku laş û gihan/rih zexm be û têrker be, pitikê ku ya werê dinyayê ya hîn qenc bê, jiyaneke dilfireh û bi derfetên kêfxweşîyê a gav bavê dinya yê. Ji bo şert û mercê dinya ya derva ya hîn qenc bibanîn ê. Ji malbateke wiha were dinyê a hîn hîsê bawerîyeke tije bê.
Babeteke girîng a wiha jî heye, pêwîst e dê û bav bixwazin ku bila xwedî yê zarok bin û bi hatina wî yê dinyayê kêfxweş bin. Hinekê ku dê û bav ji bo a jîyana xwe serobino bibê ye zarokan naxwazin, ê ku bi jê nehat hezkirî jiyîya, ê ku bi heta dawîya jîyana xwe bende hezkirina dê û bavên xwe ne, ê ku bawerî yê xwe nikarêbin geş bikin û zarokê ku nikarin pêwendî yê bi tenduristî pêk bînin her kî ez dibînim dilîmên lê dişewite.
Bi dijî, zarokê ku bi kelecanî bendene û zarokê ku malbata xwe kêfxweş dike û bi şadîyê de dixeniqîne bi gavê xweşik dest jîyanê dikên.
Dema ku biryarê da perwerdehî ya zarokekî, pêwîste ku dest bi pîrêkê de were pê kirin.
Wîctor Hugo
Werger: Çandname
