Jiyana me de cihê şekir

Şekir pêkhateyek e ku pir caran wekî şîrînker tê bikar anîn. Bi tama xwe ya şîrîn tê naskirin û gelek caran di xwarin û vexwarinan de tê bikaranîn. Şekir bi piranî ji nebatên wekî qamişê şekir an jî pencarê şekir tê çêkirin. Şekirê spî bi derxistin û pêvajokirina şekirê qamişê tê bidestxistin, lê şekirê qehweyî di forma xwe ya kêm pêvajokirî an nerafînekirî de tê bikar anîn.

Şekir dikare zû ji hêla laş ve wekî çavkaniya enerjiyê were bikar anîn. Lêbelê, xwarina zêde ya şekir dikare bibe sedema pirsgirêkên tenduristiyê. Ew dikare xetera şekir zêde bike û bibe sedema qelewbûn û nexweşiyên kronîk ên din. Ji ber vê yekê, girîng e ku meriv bala xwe bide ser xwarina şekir ji bo parêzek hevseng.

Şekir dikare bi gelek awayên cûda were bikar anîn. Ew pir caran di şîrînahî ên wekî qurabîye, kek, tatli, şîrînahîyên din û qeşayê de tê bikar anîn. Ew dikare wekî şîrînkerek di qehwe, çay û vexwarinên din de jî were bikar anîn. Wekî din, hûn dikarin şîrînkerên din ên wekî fêkî û hingiv, ku çavkaniyên xwezayî yên şekir in hilbijêrin.

Çandname