Mirovên melankolîk

Melankolî hestek e ku pir caran bi xemgînî, nostaljî û hestek kûrahiya hundurîn tête diyar kirin. Melankolîk dikare li ser rewşa hestyarî û awayê ramana mirov bandor bike. Hin kes bi xwezayî xwedan melankolîk in, hinên din jî dibe ku di encama hin bûyerên jiyanê an dijwariyan de melankolîk bibin.

Rewşek melankolîk bi gelemperî dikare bibe sedem ku mirov bi hestyarî bi hêztir bibe û li ser aliyên semantîkî yên jiyanê kûrtir bisekine. Ev dikare di warên wekî afirînerî, kûrahiya rewşenbîrî û vegotina hunerî de bibe çavkaniya îlhamê. Dibe ku hin kes hesta melankoliyê wekî celebek ezmûnek giyanî jî bibînin.

Lêbelê, melankolî dikare ji bo hin kesan bibe rewşek zehf giran an domdar. Hestek kûr a xemgîn û bêhêvî dikare bi depresyona kronîk an pirsgirêkên din ên tenduristiya giyanî re çêbibe. Ev dikare bandorê li jiyana rojane bike, fonksiyonê kêm bike, û bandorek neyînî li bextewariya giştî û kalîteya jiyana mirov bike.

Ger melankolî bi giranî bandorê li jiyana weya rojane dike an jî bê domdar dibe, girîng e ku hûn li alîkariya pispor bixwazin. Pisporek tenduristiya derûnî an terapîstek dikare di rûbirûbûna melankoliyê de piştgirî bide we û li ser vebijarkên dermankirinê yên guncan ji we re şîret bike.

Kesê ku bi melankolîkin, xwedî tecrubeyên bêhempa ne û ev dibe ku sedemên cûda hebin. Girîng e ku meriv ji rewşên hestyarî yên ku bandorê li ser xweşiya weya kesane dike, nêzîkatiyek têgihîştî û piştgirî bistînin. Dem ji xwe re veqetandin, lênihêrîna hewcedariyên xwe yên hestyarî, domandina şêwazek jiyanek tendurist, lêgerîna piştevaniya civakî, û tevlêbûna bi hobîyan dikarin hemî bibin alîkar ku meriv bi melankoliyê re mijûl bibe.

 

Melankolî beşek xwezayî ya ezmûna mirovî ye û dikare demkî an kronîk be. Parastina hevsengiya hestyarî û lêgerîna arîkariya pispor gava ku hewce be gavên girîng in ji bo birêvebirina melankoliyê.

 

Çandname