Hewldana dilxweşkirina mirovan ne xirab e, lê carinan mirov êdî diweste û demê bi betalî xerc dike. Ji ber vê yekê tiştên ku dêûbav dikarin ji wan dûr bisekinin çi ne da ku zarokên we peywira xwe nedin ku dilxweşiya mirovan bikin? Divê em kengê zarokên xwe fêrî ‘gotina na’ bikin?
Em hemî kesên ku li ser me çi difikirin gumandar in. Meraqeke normale û mirovîye ku derheqê me de çi difikirin çi difikirin û me çawa dihesibînin. Her çend baş e ku meriv mirovek dilsoz û bexşdar be jî, carinan hene ku ew dikare di hin rewşan de nebaş bibe û ev tê wateya dilxweşkirina mirovan. Bê guman, dilxweşkirina mirovan ne xirab e. Lêbelê, xalek heye ku ev ê we bêzar bike, ji ber ku tenê dema ku hûn bizanin ku kesên din zêde li ser we difikirin hûn ê xwe têr û têr hîs bikin. Ev hest dê demekê şûnda we biwestîne.
Bi gelemperî, cîhê yekem ku ew fêr dibe ku meriv dilxweş bike li malê ye. Ji bo vê mirob kane bibêje “dilxweşkirina dayikê” an jî “dilxweşkirina bavê”.
Ku tirsa we zarokên we a ji we dûrbikevine ye, divê herî pêş hûn ji vê fîkrê dûr bikevin. Ev tê vê wateyê ku zarokê we dikare dest bi fêrbûna teknîkên “çawa mirov têne kêfxweş kirin” bike. Bi şîreta dêûbavtiyê ya populer, dêûbav dikarin xeta rind a di navbera disiplîn û bendewariyê de, an “razîbûnê” ji hev fam bikin.
Ger teknîkek dêûbavbûnê ya berbiçav hebe, ew e; evîn û mantiq. Ya ku dêûbav dikarin fêr bibin dema ku zarokên xwe şîret dikin ev e ku meriv diyar dike ku ya ku ew dikin çewt e. Pêdivî ye ku hûn bi tevahî dûr bisekinin ku dîsîplîna wan ber bi nebaşiyê ve diçe û ji ber ku kiryarên we we diwestînin.
Bo nimûne; Zarokê we şîr ji we dixwaze. Civînek weya girîng heye ku hûn bigihîşinê. Hûn dixwazin ew çirkek bisekine dema ku hûn tiştê ku hûn dikin biqedînin. Lê zarokê weyê bêsebr biryar stendiye ku wî tiştî bi dest bixe û şîrêxwe xwe tijeke. Şîr li her derê reşand û we dest bi hêrsa vê rewşê kir. Bersiva gelêrî ya dêûbavan bi gelemperî di rewşek weha de didin zarok ev e: “Dê 10 hûrdeman bikişîne ku ez vê tevliheviyê paqij bikim ji ber ku we guh neda min, û ez ji ber civîna xwe dereng mam. Ev tê vê wateyê ku dema te yê lîska telefonê îro 10 hûrdemên din kêm dibe. “
Gelo bê zirar xuya dike , ne ? Lê em dizanin ku ew bi vê hevoka ku hûn ji zarokê xwe re dibêjin, guh nadin we, dibe ku bêhemdî jî be, û hûn dixwazin guh bidin we. Ya rast, ev ne mesele ye. Van taktîkan pirsgirêka sereke ya zarokên ku neçar in ku mirovan dilxweş bikin in. Li vir em pêşniyar dikin ku hûn rewşek çawa birêve bibin …
“Hûn dibînin çima ez ji we dipirsim ku hûn li benda min bimînin? Hûn ew qas mezin nebûn ku bibin xwediyê şîrê xwe û ew çêbû ji ber ku we guh neda min. Binihêrin bêîteatî û bêsebriya we çi xirecir çêkir? Çawa hûn difikirin ku divê em bi vê yekê re mijûl bibin? “
Ji wan re azadî dayîna çareseriyê dê wan fêr bike ku tiştek bikin da ku neheqiyên xwe rast bikin û dê alîkariya wan bike ku bizanin piştî hilbijartinek çewt hilbijartinek rast bikin. Heke ew nizanin, rêberiya wan bikin ku alîkariya we bikin ku hûn paqij bibin, her çend ew ji bo paqijkirinê jî pir piçûk bin. Nîşan bidin ku hûn alîkariya wan dikin, heke ew jî guhdarî nakin. Wê ronî nekin ku hûn ji ber wî dereng civiyane. Ev manîpulasyon e û dibe ku bi wan şerm bike, û di encamê de hewldanek “dilê dayikê xweş bike” derdixe holê
Her zarok cûda ye. Dibe ku yek baş bersîva alîkariya paqijkirinê bide, lê dibe ku yê din pişgiriyeke hinekî zexmtir hewce be. Girîng e ku ew bi devkî bipejirînin ku ya ku wan kir nerast bû. Baş e ku hûn zarokê / a xwe fêr bikin ku ji mirovan lêborînê bixwaze. Lê bawer bin ku wê ji bo wan jî model bin. Heke we wan neheqî kir lêborînê bixwaze. Hînkirina tiştek bi modelkirin awayê çêtirîn e ku meriv fêr bibe.
Ji ber vê yekê tiştên ku dêûbav dikarin ji wan dûr bisekinin çi ne da ku zarokên we peywira xwe nedin ku timûtim dilxweşiya mirovan bikin?
1. Dema ku zarokê / a xwe disîplînedikin, rastiyên objektîf eşkere bikin
Xêncî wê yekê ku hûn dilşad dibin, hewil bidin ku wana rastiyê qebûl kin û ji bo ku ew tiştekî nerast nekin. Pir hêsan e ku meriv ji zarokên me re diyar bike ka ew çawa me dilşikestî an bi rengek ji derve derxistin. Lê hewl bidin ku wê wekî awayek bikar neynin da ku zarokê / a we guhdarî bike. Ev ê bibe sedem ku ew naxwazin we şerm bikin û dê bibe sedem ku ew bibin mirovên kêfxweş.
2. Bila ew lêborînê bixwazin lê bila xwe jî pê bawer bin ku ew hatine bexşandin
Ger zarokê / a we piştî ku tiştek çewt kir lêborîn xwest, her dem biborin û baxşînê berdewam bikin. Heke ew lêborînê bixwazin lê hûn nekin, ew nafikirin ku xeletiya wan baxşandî ye û ji ber vê yekê dixwazin ku lêborînê bixwazin da ku bexşandina we bistînin. Ev dikare dilê mirovan xweş bike ji ber ku zarokê we dê tu carî xwe bibexşîne. Ew her dem erêkirina yên din ji bo ku ew dixwazin.
3. Wan tehdît nekin
Her dêûbav vê yekê dike. Em zarokên xwe tehdîd dikin ku gotina me bigirin. “Heke hûn dîsa wiya bikin, hûn ê nekarin …” Hevokên weha destnîşan dikin ku zarok tiştên ku em jê me razî ne dikin. Awayek çêtir e ku meriv vê yekê bi rê ve bibe ku meriv bi rengek erênî bibêje. “Heke tu îro dilnermiya xwe rabere min û birayê xwe bikî, ez ê bihêlim tu bêhtir têlefonê bikar bînî.“
4. Serxwebûnê hîn bikin û kesayetiyê pêşve bixin
Fêrî wan bikin ku li cîhanek tijî masîyên mirî de kane bi serê xwe hemberî şîpê têbikoşe. Bila ew li gorî temenê xwe hilbijartinên xwe bikin. Bila ew ji pirsgirêkên xwe re çareyekê bibînin. Ev jî dê di lêgerîna çareseriyên pirsgirêkên ku ew diafirînin serxwebûnê fêr bibe. Her weha, pesnê wan bidin gava ku ew takekesî tevdigerin û takekesiyê teşwîq dikin. Nexwazin zarokên hûn dixwazin bibin, rêberiyê bikin ku bibin yê ku ew xwe dixwazin.
5. Ji bo hewldanên zarokê / a xwe qebûl bikin û pesnê wî bidin
Heke zarokê / a we tiştek xweş dike an ji pejirandina we dixwaze, pesnê wî bidin. Mirovên ku hewl didin mirovan xweş bikin, timûtim li pejirandina kesên din digerin, çimkî ew bi dêûbavên xwe re xwe baş hîs nakin. Lê zêde nekin û pesnê her tiştê piçûk bidin ew bidin ku gotinên we bêwate nebin. Wekî her dem, dêûbavî li ser hevsengiyê ye û ji kirinê hêsantir tê gotin! Zarokên we tenê carek zarok in. Ger zarokê / a we piştî têlefona we xwe ji kesekî / a duyem hîs dike, ew ê ji bo bala we bikşînin her tiştî bikin.
6. Bibin mînak
Kesên ku mirovan xweş dikin timûtim ji her kesî re dibêjin erê, her çend ku ew nexwazin an dema wan tune be jî. Diyar e, em naxwazin ku zarokê / a me van adetên xirab fêr bibe, ji ber vê yekê divê em fêr bikin ka çawa bibêjin ”na”. Famkirina sînorên wan bixwe jî li ser ya ku hûn ji wan hêvî dikin e. Heke hûn ji notên hêja hêvî dikin û tenê dema ku ew hêvî têne pêşwazîkirin pesnê xwe didin, ew dikarin bifikirin ku awayê tenê yê ku ji we re dilxweş be baş e.
7. Rastiyê teşwîq bikin ku dê her kes ji wan hez neke û nebêje baş î/e
Fikra kesek ji we hez nake dibe ku dijwar be. Kesên ku hewl didin mirovan dixweş bikin tenê gava ku dizanin ku her kes ji wan hez dike xwe dilxweş dibînin. Hewldana ku her kes ji we hez bike westîn e. Hûn dikarin zarokê / a xwe hîn bikin ku her kes ji wan hez nake, û dema ku hûn bi rewşek wusa re rû bi rû ne ew baş e.
Bo nimûne; Kesek ku li dibistanê jê hez dikin ji wî hez nake. Dibe ku ev nerehet be, lê wan fêr bike ku ger ew ji wan hez nekin berpirsiyariya wan nîne.
8. Heke ew di dibistanê de rastî tacîzê werin a çi bikê
Ji ber ku piraniya zarokan li dibistanê rastî zordariya hevserî tên , ew dikarin bibin kesên ku hewl didin dilê mirovan xweş bikin. An ew ê her tiştî bike ku erêkirin û hevaltiya yên din bi dest bixe, an jî ew ê serpêhatiyên xwe çeke hundirî xwe û hêrs bibe. Ji ber ku hûn her dem nikanin bizanin ka zarokê / a we tê çewisandin -ku ev tişt e ku zarok ne gengaz e ku parve bikin-divê hûn bi wan re sohbetên ku vê yekê derxînin holê bikin.
Ger hûn dibînin ku zarokê / a we nebaş tê dîtin, hûn hewce ne ku wî bibin dibistanek cûda an jî fêr bikin ku ew li ber xwe bidin û şer bikin. Bala xwe bidin wî û wî teşwîq bikin ku ew hestên xwe bi we re parve bike. Her tiştê ku ji destê we tê bikin da ku kar bikin ka çi diqewime da ku zarokê we ne hewce be ku tenê bi van hestan re mijûl bibe. Ji bilî bandorên cidî li ser psîkolojiya wan, ev dikare bibe ji wan kesên ku timutim dilê mirovan xweş dike.
Werger: Çandname
Çavkanî: hthayat
Kaynak: Hillary Gruener. “Meriv Çawa Pêşîlêbide ku Zarokê Xwe Ji Mirov-Kêfxweş Dibin”. Şuradan alındı: https://wordfromthebird.blog/the-blog/how-to-prevent-child-from-becoming-people-pleaser/
