BENDEMAYINA BÊPAYAN

Şerê doza xwînê, kuştinên tolhildanê di nav civaka kurd de wekî birînekî civakiye û hêj jî didome. Du şêweyên şerê navxweyî ên di nav kurdan de (şerê doza xwînê û şerê îdeolojîk û sîyasî ên di nav partî û rêxistinên kurdan de) bu sedema bi hezaran kuştina kurdan. Kurd bi destê kurd dihatin kuştin.

Di şerê doza xwînê a tolhildanê de êş û trajediya nedîtî pêk dihat. Şerê di navbera malbatan û eşîran de dibû sedemê trajedîyan. Tirsa dê xwînî min bikujin, dê xwînî mêrê min, kurê min bikujin diket dilê jinan û dayikan. Ev tirs, tirseke xof bû û her roj di hiş û mejiyê dayikan de, jinan de bû.

Romana nivîskarê kokkurd Yalçin Sarilmaz a bi tirkî ”Tukenmeyen Bekleyiş – Bendemayina bêpayan” yan jî “Seknandina neqedandî” mijara doza xwînê /kan davasî û tolhildanê raveyê xwendevanan dike.

Li herêma Bedlîsê zilamekî bi nave Yakup tê kuştin. Kurê wî Sînan li du heyfa/tola bavê xwe digere û dixwaze tola bavê xwe helîne. Sînan bi keçika ku nave wê Xedra ye re dizewice, lêbelê dîsa jî dev ji lêgerîîna tolhildana bavê xwe bernade û paşê tola bavê xwe hiltîne, yekî dikuje.

Sînan piştê bûyera kuştinê jina xwe digre û direve dice herêma Amedê, ji wir jî dostê bavê wî ew dişîne herêma Dêrikê. Sînan li Dêrikê dest bi karê aşvaniyê dike. Beriya Sînan çend kesên din ku li aşê xebitîne, dev ji kar berdane û gotine; “Li aşê cin hene, em tirsiyane loma me dev ji kar berdaye.”

Mesela hebûna cinan rengekî mîstîk û xurafa olî dide romanê. Sînan dest bi kar dike. Di şeva yekem de xwedêgiravî cin têne aşê û hemû arvan diarin.