Carekê, li welatekî dûr, bi navê Delal rovîyek hebûye, bi tena serê xwe di nav daristanê de dijiya. Delal, dixwest bi heywanên din re hevaltiyê bike, lê ji ber baweriyek derewîn ku li ser roviyan belav bûbû, ji roviyan herkes dûr disekiniyan. Ji ber ku heywanên din rovî hîlekar û xapînok difikirin.
Rojekê, dema ku Delal di daristanê de dimeşiya, wî simolekekî birîndar dît. Lingê simolek seqet bû û nedikarî bimeşiya. Delal yekser biryar da ku alîkariya wî bike. Ew li ser pişta xwe hilgirt, wî bire li cîhekî ku wî derman bike. Piştî demeke dirêj, di nav daristanê de gihîştin sitargeha kundekî pîr.
Kund bi dilxwaz bû ku arîkariya simoleka birîndar bike, lê gava ku Delal dît bi guman bû. — Rovî ha? Gote, te çima ew anî? Delal got ku, mebesta min alîkarî ye û rovî jî dikarin dilrehm bin.
Kund niyeta baş a Delal dît û dest bi dermankirina lingê simolekê kir. Di vê demê de Delal û kund fersend dîtin ku hevdû baştir nas bikin. Delal dît ku kund heywaneke jîr û rêzdar e. Kund jî kifş kir ku Delal xwedî kesayetîyeke dilrehm û alîkarxwaz e.
Dema ku simolek baş bû, spasiya wî kirin û xatir jê xwestin. Delal û kund piştî wê rojê gelek caran hatine cem hev. Hevaltiya wan bala heywanên din ên li daristanê kişand. Heywanên din dîtin ku Delal bi rastî ne fêlbaz e û hevalekî baş e.
Delal bi alîkariya dilrehmîyê, kir ku hevalê wî li hemberî wî fikrên xwe biguherînin. Ji wê rojê û pê ve aşitî û hevaltî li daristanê serdest bû. Delal û hevalên xwe bi hev re serpêhatiyan, dikeniyan, digirîn û piştgiriya hev dikirin jiyaneke bextewar derbas kirin. Û ev çîroka xweş a hevaltiyê ya ku wan hemûyan bi hev re jiyan, dest pê kir ku wekî çîrokek efsanewî li daristanê were vegotin.
Divê em vê çîrokê de hinek dersan bigrin:
1. Divê em tu heywanan xerab nebînin, her heywan Başî û xweşiyên her heywanê hene
2. Divê însanên ku em nasnakin, pêş de xerab nebînin.
3. Divê em însanan re rûnin û rabin ku em wan kesan nêzik de nasbikin.
4. Însanên rind/baş jî hene ên xerab jî hene divê em ên rind re hevaltiyê bikin.
5. Divê em dilrehm bin û alîkariyê mirovên din bikin.
Çandname
