Rojîname – 13

Ayeta Rojê

فَقُلْنَا يَٓا اٰدَمُ اِنَّ هٰذَا عَدُوٌّ لَكَ وَلِزَوْجِكَ فَلَا يُخْرِجَنَّكُمَا مِنَ الْجَنَّةِ فَتَشْقٰى

Vêca me got: Ey Adem! Ev (şeytan) dijminê te û hevsera te ye. Zinhar bila we
ji bihiştê dernexe, paşê tu yê azarê bikêşî!

(Ta-ha, 117)

Hedîsa Rojê

Mu’min  ji bo hev di hezkirinê, dilovanî û şefqetê de wek laşekî ne. Uzuvekî wî biêşe, hemu laşê wî jî bi bêxewî û agir hevaltîya wî dikin.

(Bûxarî, Edeb, 10/367)

Gotina Rojê

Î’lem ey alimê dîn!

Nebêje heq û ucretê min hindik e, rûmet û qîmet ji ilmê min re  tune û wuha xemgîn nebe û berxwe nekeve. Lewra, xelat û ucreta dunyayê, li îhtiyacê dinêre; li gora qîmet û rûmeta zatî, nîne. Meziyeta zatiye jî, li mukafatê axiretê dinêre. Êdî ku wusan e, meziyetê xwe yê zatî, ji mukafata axiretê re bihêle. Bi çend qurişên menfîeta dunyayê, nede.

(Bedîûzzeman Seîdê Nursî)