Hêsirên Kurê Arnosê

Di serdemê de ku mirov nebûna amûrên pîvandinê, çandinî, sewalkarî û jiyana niştecihbûyî, ji ber tevgerên tektonîkî li gundê dêmkar yê navçeya miksê Wanê rabû Çiyayê Arnosê di nav gelên ku jê re dibêjin de cihekî girîng e. Arnos ji ber cihê xwe yê erdnîgarî û bandora bilindahiya nebatên li derdora xwe di nava gel de xwedî taybetmendiyek hinekî cuda ye.

Bilindahiya wê hema bi qasî çiyayê cîran, Şahîb e û kesî ew bi rêkûpêk bilind nedikir. Ji bo pezên xelkê li çolê sitargehek peyda dikir, ji ber vê yekê jî ji aliyê gel ve dihat hezkirin text ava kiriye. Hema hema her şev li wir diman, nemaze havînê gava pez bi şev derdiketin derve. Aliyek neyînî ya kêmbûna avê jî hebû.

Wê salê zivistan ne pir dijwar bû, berf kêm bariya, barana biharê hema hema tunebû û havîna salê ji bo mirov, heywan û axê bû xêr û bereket, mixabin, nezelaliyek heye. Di rojên ku germahiya meha hezîranê li dora sî û pênc û çil bû, pez di avê de diherikî, bi saetan dimeşiyan û tiştek nedîtin ku dilopek avê bibînin ew vedigeriyan. Gel wêran bû. Karê wan pir hindik mabû, tiştê ku ji destê wan dihat ew bû ku ji Xwedê re dua bikin û sebir bikin.

Rojekê dema bêrîvan kom dibin û diçin zozanan, şivan pezê xwe vedigerîne çiyayê bilind û li benda dema şîrê disekine şivan û beriwanên ku xwe spartibûn arnosan û xwe li wê derê amade kiribûn ku pezê xwe bi şîr bidin, careke din destên xwe bilind kirin û nimêj kirin û ger duaya me qebûl bibûya, her yekî ji me dê pezekê serjê bikira, hemiyan soz dan û dest bi şîrê pezê xwe kirin. Piştî demekê ewr bi hêrs li ser wan kom bûn û ew ji dilovaniya xwe bêpar nehiştin. Xelk ew qas dilşad bu ku pezê xwe yê mayî bêyî ku şîr bihêle, li helawê xwedî kirin. Dûre dema soza xwe bi cih anîn bû û li pey wê jî çolê pezên xwe qurban kirin û ew ji bexşe xwezayê û ji bo heywanan kirin.

Ji aliyekê din ve jina kor a herî temen mezin, firika ku ji serê xwe derxistibû, kir qurbana pez û got: ev xelata dilovaniya te ye, zêde jî ya min e; paşê baran rawestiya û tav dişewite, germahiya wî wek kevir li ser wan rawestiya.

Xwedê ferman kiriye ku hûn wan li cihê ku lê ne biçûk bikin da ku ji wan û yên din re bibe ders. Wê demê şivan berîvan û pez hemû wek bajarê Pompeo bûne kevir û kes nikare jê bireve. Çiyayê Arnosê bi îzna Xwedê ji çiyayê şahîpê bilindtir dibe û tu zarok mirov nikare rabe ser van mirovan. Dema ku kesên der û dorê û xizmên petrovan vê yekê dibihîzin, bi matmayî nizanin çi bikin, ew digirîn û digirîn. wesselam

Ez difikirim ku em dikarin ji vir bigihîjin encama jêrîn;

Zarokê însan çiqas nankor e, soza xwe nagire û her tim li dû daxwaza zêde digere, lewma derdên wiha tên serê wî. Ramanên min ên xweş ji te re, ez dixwazim wekî girtina xwe diyar bikim. Tu li ku derê dinyayê bî, xwe mezin neke, tu ne wek xwêya galaksiya bêdawî ya gerdûnê yî, tu qîmeta te tune. Li gor wê tevbigere.

Ciwanê Demkare – Ciwane1928 – 11.03.2022