ÇandName Li pey şopa bav û kalan…
Êvareke hezîranê saet dora heştan bû. Devî û daristan jixwe di bin siyê de mabûn; û roj diçû ber ava. Keçikeke piçûk çêleka xwe -ajaleke hêdî dilivî û westiyayî xuya dikir lê dîsa jî rêhevaleke hêja- dajot malê. Ji aliyê roniya tavê ber bi tariya daristanê ve dimeşîn. Piyên wan nasî rêya qrêj bûn, ne grîng bûka çavên wan qrêjî …