Di 23.10.1897 de li gundê Susuzê li qeza Qersê, ku di wê heyamê de di bin destelatiya Rusyayê de bû, ji bav û diyeke rencber ji dayîk bû.
Wî ji deh saliya xwe de dest bi şivantî û xulamtiya axayê gundê xwe û dewlemendên cîran kir.
Erebê Şemo bi serkevtin xwendina xwe ya ewil diqedîne. Di sala 1913, dema ku 16 salî bû derbasî ser karê paletiyê dibe.
Di sala 1914 de wexta destpêka şerê hemcîhanê yê ewil hetanî sala 1917, Erebê Şemo ku xên ji zimanê dê, usa jî rusî, tirkî, zunanî û ermenî zanibû dibe tercumankarê parêzkarekî Rusan. Piştre jî demeke dirêj di komîteya navendî ya partiya komunîsta Ermenistanê de cih digire.
Di sala 1931 de Erebê Şemo li Leningradê rastî Qanatê Kurdo tê û hevaltiyeke baş di navbera wan de tê sazkirin. Ji wir dest bi xebata literaturî û ilmî dike. Li wê derê nivîsên di derheqa problemeên zimanê kurdî de hazir dike û li Ermenistanê çap dike.
Di sala 1937 de ji aliyê Stalîn ve tê sirgûnkirinê, wî dişînin kenarê Okêrna cemidî. Heta sala 1956 ew li wê derê dimîne.
Piştî mirina Stalîn ew aza dibe û careke din vedigere Ermenistanê.
Sala 1966 ew romana xwe ya dîrokî Dimdim belav dike. Sala 1967 jî ew li Moskovayê berevoka Hikayetên Gelê Kurd, û romana xwe ya bi navê Riya Bextewar neşir dike.
Li Sêntora Yêrîvanê ser dîwarê makke ku Erebê Şemo salên xwe yên dawiyê li wê derê derbas kiribû, usa hatiye nivîsandin: “di vê malê de ji sala 1963-1978 emrê xwe derbas kiriye rewşenbîrê Kurd û karkerê muxulqeiyê Erebê Şemo Şamîlov”.
Nuser:Vanîkê Elîxan
Çavkani: amouda.com
