Nivîsxane

– Nivîsên sîyasî nayên weşandin.
– Nivîskar ji nivîsa xwe, xwendekar ji xwendina xwe berpirs e.
– Her nivîs tê kontrolkirin û li gor weşanê tê redektekirin.
– Divê her nivîskar herî hindik mehê carekê nivîsekê bişîne.
– Nivîskar ku nivîsan neşîne hişyarî tê dayîn, ku nebe nivîs nayê rakirin lê cîyê nivîskar ji quncik tê rakirin.

Di têkiliya zarok û dêûbavan de edalet û tevgerên bi hevgirtin – 2

Tevgerên nelihev ên dê û bavan dibe sedem ku kesayetiya zarok şaş pêşbikeve. Dema ku em dibêjin têkiliyên dêûbav ên nehevgirtî, mebesta me ew e ku dêûbav di derbarê zarok de biryarên cûda digirin, îro derbarê mijarekê de biryarekê digirin û sibê wê biryarê diguhezînin û tiştê ku dibêjin û ya dikin li hev nakin. Zarok reftarên dê û bavan …

Bêhtir »

Romana Semerqand – 10 (Amîn Me’lof)

Dema gihiştîn Semerqendê, ji ber siwariyê, sermayê û niqaşên nexweş yên navbera wan de borîn şebikîbûn. Emer peya bû û nebû derket koşka xwe û xwarin jî nexwar. Di rêde deh rûbaî afirandibûn û niha jî bi dengê bilind deh caran, bîst caran dubare dikirin. Ji beriya van çarmalikan di nava pirtûka xwe de veşêre hin peyvên wan diguherandin û …

Bêhtir »

Dara Dehemîn

Oy dilê min! Tu yê heta kengî biavêjî, kengî rawestî, kengî çîroka te yê bi dawî bibe, kengî li ser dinyayê safî bibî. Kes neyê dilê min û yên tên jî heman diçin. Nizanim tu benda çi yî, tu çi dixwazî dilê min. Dor û paş xwe binêre, yekî mîna te heye. Dem, ne dema te bû. heyam ne li …

Bêhtir »

Romana Semerqand – 9 (Amîn Me’lof)

Li Semerqendê şahiya cejnê dihate jiyandin. Di nav vê şahiyê de, jinekî diwêriya bigirî: Ew jî jina xan ya ku ji şadiyê mestbûyî bû. Çimko Sultanê bi xencerê birîndarbû yî, babê wê bû. Her çiqas mêrê wê sersaxî jê re xwestibû, di haremê de fermana şînê dabû, axayeke haremê ji ber ku keyfxweşiya xwe zêde kifş kiribû, dabû qamçîkirin jî, …

Bêhtir »

Romana Semerqand – 8 (Amîn Me’lof)

Cîhanê bi kelecaneke mezin, çîrokên zewaca zelamên navdar vedigotin. Emer dev ji gazindan berdabû û guhê wî li Cîhanê bû. Dema Cîhan ji qestî disekiniya, Emer dawîya çîrokê dizaniya jî lê dîsa lave dikir ku Cîhan vebêje.             Em çîroka xwe bidomînin. Em bibêjî; xelîfe jehr daqurtan, lê mecbûr bû bersiva “erê” da. Dema bersiv gihatê, Tugrul berê xwe da …

Bêhtir »

Di zarokan de xwebawerî – 1

Xwebawerî hêmaneke kesayetiyê ye ku ji bo jiyaneke bextewar û serketî pêdiviya mirov pê heye. Kesên bi xwebawerî kêm in, ditirsin ku berpirsiyariyê hilgirin ji ber ku bi xwe bawer nakin, hewl didin ku ji tiştên ku divê bikin birevin û ger ku nikaribin birevin, rewşa ku ew dikevin nav tengezariyeke mezin. Bê şik, xwebawerî hestek e ku ne tenê …

Bêhtir »

Zeynelabidîn Zinar: ”Edebiyata devkî ya kurdî pir dewlemend e, lê niha Edebiyana Kurdî ya nivîskî jî dewlemend bûye.”

Lokman Polat – Pirs : 1 – Birêz Zeynelabîdîn Zinar ji kerema xwe, tu dikarî xwe bi xwendevanan bidî nasîn? BERSIV: Zeynelabidin Zinar: Ez roja Çarê Sibata 1953an, li Bakûrê Kurdistanê gundek bi navê Hedhendkê  hatime dinyayê. Ew gund girêdayê bi navçeya Qubîna girêdayê bi parêzgeha Sêrtî ve bû, lê niha bi Batmanê ve girêdayî ye. Hedhedk gundekî eşîra Reşkotan …

Bêhtir »

Romana Semerqand – 7 (Amîn Me’lof)

Xeyam got: —Va ye Selçûqî wisanin. Hem bêwijdanên talanker in, hem jî fermanrewanên rewşenbîr yên welênin ku di nava xwe de hestên herî rezîl û herî bilind bi hev re mezin dikin. Bi teybetî Tûgrûl Beg, xwedî zanyarîyek welêbû ku dikariya împeretoriyekî ava bike. Dema Îsfexan standî, ez sê salî bûm. Dema Bexda standî, temenê min deh sal bû. Parastina …

Bêhtir »