ÇandName Li pey şopa bav û kalan…
Hebû kes ji Xwedê mezintir tunebû. Rojek ji rojan rehmet li civata haziran, sê heval heval hebûn. Tert, Qirşik û Gêrik. Ev her sê heval dixwazin mezinahiya xwe nîşanî hev bidin. Û peyva xwe li ser yê din bixin. Ango xwe wekî xwişka mezin nîşan bidin. Pesnê xwe vedin. Û xwe bi vê bipesirînin, qurre bikin. Belêêê. Çi dema ku …
Hezîran, 2017
-
4 Hezîran
Gundiyê Bi Navê Eyib (Eyo) û Seydayê Gund
Li Kurdîstanê bajarê Mûşê bisalan berî Gundek xwestine ku ji xwe re Mizgeftek bidin çêkirin. Ji bona zarok û malbatên wan xwenda û zana bin. Gund çend mal û hemû jî bira pismamê hevdu bûne. Avahiyek çê dikin cîhê mele û zarokên xwe û Seydakî tînin gund. Seyda zewicandî û zarokên wî jî hebûne. Seyda dersa mezin û piçûkan dide …
-
4 Hezîran
Usenê Terqa (Estanîke)
Herêma Gimgimî de dewa Ciwarika esta. Na dewe de Usenê Terqa bî. No Usen zaf muqelît û yarenîyade ey ser o kes çîn bîyo. Demo ke qalî bîye, îlahî vatêde ey bîyêne. Le ebe aqil û fam, timûtim vatenê xo a mesela de ardê werê û cayê xo koşe de kifş kerdêne. Rojê, ey û cirana kişta dîware hewşa keyeyê …
Gulan, 2017
-
21 Gulan
1990an: Hêkatê Ma Kam Vano? -I
KO NÊZDÎ, BAJAR DÛRÎ, MA QIJ BÎ Leşker û herî Ko nêzdî, bajar dûrî, ma qij bî. Vengê sîlehan ameyêne çi mana, ma nêzanêne ê wextan. Labelê ma hêrs bîyêne. Çunke wexto ke koyan ra ê vengî ameyêne, kayî qedîyêne. Ma şîyêne keye û pawitêne, pawitêne, pawitêne… Pencerayan ra dûrî de, pey’ yew berê girewteyî de, zereyê yew bêvengî de. …
-
13 Gulan
Qîymeta Mal û Mulkê Însan Bi Qasî Du Tas Av e
Wextekê padîşahek hebu. Bi dewlemendîya xwe, di dinyayê de bi nav û deng bu. Padîşah di ku de biçuya, xezîna xwe jî, bi xwe re dibir. Dema însanan dihate li xezîna wî temaşe dikir pirr pê kêfxeş dibu û bi nêrîn û heyranîya mirovan zêde zêde mesud û bextîyar dibu. Li der û dora vî hukumdarî gelek peya û zilamê …
Nîsan, 2017
-
27 Nîsan
Dil û Ziman-Çîrok
Bi rastî di însan û heywanan de cîyê herî pîs û paqij ziman û dilê wan e. Eger dil paqij be insan xweş diaxive û dile kesî naşkîne. Bi zimane xwe ezîyet nade kesî. Ziman eynika insan e. Di dile însan de çi derbas dibe bi saya ziman derdikeve holê. Ji ber vê yekê li zimanê xwe miqate bin. Rojekê …
-
26 Nîsan
Bizin û Gur (Çîrok)
Carek ji cara, mame Xidir kerê xwe hilda çû dara, le bû wexte êvara. Mamê Xidir bala xwe daye Gurekî ji we da hat, çû lêxist kere wî xwar! Mamê Xirdir je ra got; ey heywanê hovê liar, qe li berûya jêrin tunebûn berx û kar, tu hat te kerê min evdalî xwar? Gur jê ra diranê xwe li hev …
-
22 Nîsan
Yemlige û Şemlige (Sanike)
ozê bize bena, bize jêna di bijêkû ana. Tabî yaban de benê. Bize vana, “Ez gere na bijêkûnê xo pîl kerîne”. Tabî heto zu ra kî ortalix yaban o; verg esto, hes esto. Nameyê nana pira, raya verêne, vana: Nameyê to Yemlig a, nameyê to kî Şemlig a. Kozê beno. Bena kena koz, temê kena, vana: Yemliga mi, Şemliga mi, …
-
20 Nîsan
Ku Aqilê Mirov Ji Kîsê Xelkê Be…(Pêkenok)
Rojekê zilamek û kurê xwe bi rêyeke dûr ve diçin. Kerekî wanî bozî zîrek bi wana re ye. Ker vala ye û li pêşiya wana dimeşe. Piştî demekê dimeşin, bi rê de liqayî mirovekî dibin. Mirov dibîne ku ker vala ye û her du kes peya ne! Gelekî şaş dimîne û dipirse, dibêje: – Kerê we vala ye! Xurt û …
-
14 Nîsan
Rêzeçîrokên perwerdekirina kurmanciyê – Çîroka Delalê
Rêzeçîrokên Perwedekirina Kurmancîyê, wek ji navê wê jî dîyar e hewl dide bi çîrokan rêbazên kurmancîyê liberçav bike. Ev çîrok li gor pîvanên meteryalên pewerdekirinê li gor asta 3/5 e, tê de dema niho, dema borî(awayê lêkergerguhêz û lêkernegerguhêz) û dema bê, danên xwarinê, demsal, reng, li ser li bin, li rex, li pêş, li paş û h.p hene û …