ÇandName Li pey şopa bav û kalan…
Yew embazê mi vatîbî. Çi wext semedê însanan û dinya bawerîya mi bibo kêmî, o wext no vate yeno mi vîr.
“Ewro ez şîya yew park, gama ke mi lîse de wendêne zî ez tim şîyêne uca. Ez bîya şa, her çî eynî bî. Mi uca yew doman dî, tek-tena bî, kay kerdêne. No doman şî û yew dare virard kerde. Doman yew wext wina mend (…) mi waşt ke ti zî nê domanî bivînê Hesen. Dinya de rey-rey çiyê holî zî benê.”
Ez nê virardkerdişî ser o xo rê dergaderg fikirîyaya. Uca de çi esto? Manaya nê vateyî çi ya? Goreyê mi no fotograf sewbîna çiyan îşaret keno, û çiyo ke ma vînenê, no fotograf ey ra zaf wetêr o. Biewnîyê nê wextan ra! Merdim ke xo ra û merdimîye ra dûrî kewt, kes kesî rê nêbeno derman, kes venga kesî nêdano. Wexto serdin, asmêno tarî, erdo ziwa. Wina yew wext de no doman zereyê merdimî keno germin û vano: “Yew ca esto, o ca de hema her çi nêşikîyayo, hema her çi xirab nêbîyo, uca de estorî estê, uca de zî domanî dare virard kenê.” Ma wazenê şorin uca. Çunke virardkerdişê domanî tena virardkerdiş nîyo, eke verdê, o doman eşkeno pê destanê xo dinya zî bikero germin.
O ca domantî ya.
Ma tim aqil û qelbê domantî ser qalî kenê. Labelê nê qalê ma rastîye ra dûrî yê. Ma wazenê domantî ca de biqediyo û wa zûrê ma cayê domantîye bigêrê. Nika ganî ma newe ra biewnîyê domantî ra. Çunke heqîqet ha uca de yo, hîrayîye ha uca de.
Domanê ma hêverî çekuya keyeyî musenê, ma musnenê înan. Wexto ke ma domananê xo pê na çekuye kenê pîl, dinyaya înan bena qice. Xeribîya verêne na ya. Helbet keye, dadî û babî, way û bira muhîm ê; labelê embazîye zî muhîm a, domanê ke dûrî de estê ê zî muhîm ê. Keye ma gêno zereyê xo û zaf çiyan teber de verdano. Mesela na ya!
Şima zî vînenê? Roje bi roje surgî û kilîtê ma benê zaf, perdeyê penceraya ma beno qalind, dêsî benê berz. Domantîya mi de eke perdeyê pencera qalind biyêne ez qehiriyêne. Mi vatêne qey ez teber de mendo. Mi xo dayîka xo ra nimitêne û mi perdeyî antêne.
Komel û dewlet û keye biyê yew. Eke ma nê pêameyîşî înkar bikerîn ma ra vanê: “Hinî ti bîyî pîl. No tu aqil nîyo!”
Belê, ez ha gêrena bêmantîqî. Ez qebûl nêkena û aqilo ke keye de dest pêkeno, mekteban de dewam keno û domananê ma tersneno. Ez vana “Aqil wina yew çî niyo.” Çiyê ke destpêk de, domantî de estê, roje bi roje benê vîndî.
Xeyalo Verên
To çamure ra kamyone viraşta, kamyona to hema zuwa nêbiya; pê yew paskulî bena lete-lete. Vanê “Na ereba raştikên nîya.” Ganî ti ere baya raştikêne bigêrî, semedê na ereba ganî ti bixebitî. Eke ti bigêrî ti benî bextiyar.
Mirênayişo Verên
Ê kerrayê ke to ardîbî yew ca manenê mîrçikan. To mîyanê înan ra çend hebî vîjnayî û seba nê mîrçikanê kerrayênan nequre zî viraşte. Wulayî mîrçik a! Ancî nêbeno. Ganî ti yew çetelastîk virazî, ganî ti ê mîrçikanê kerrayênan bigêrî û ti pê ê kerrayan mîrçike bikişî. Ti o wext benî camêrd.
Sînoro Verên
No defter, na qeleme yê to yê. No hetê sira yê to yo, heto bîn yê embazê to. Ganî şima hetê yewbînan a meşîrî. Bes nîyo! Mamosta rey-rey yew xete zî anceno. Ti sînoro verên zî vînenî. Badê cû wexto ke ti sewbîna sînoran de sewbîna domanan sewbîna cengan de vînenî, ti zaf nêqehiriyenî. Çunke ê ma ra dûrî yê, o doman ti nîyî, o ceng cengê ma nîyo. Labelê wexto ke bedenê bêganî yê Alanî dano qeraxê behrî ro, uca de yew sînor çin o.
Helebçe de Hîroşîma de kesî sînor pers nêkerd.
Sebeb bellî yo: Ma domanan seba heyatî kenê hedre.
Çi heyf ke sîstemê ma yê perwerdeyî de yew xeletî esta û na xeletî domîyena. Ganî ma domanan seba heyatî hedre mekerî, ganî ma heyatî seba domanan hedre bikerî. Raştî na ya.
Kes nêvano labelê dinya ha şêmûga krîzî de. Distopya rewna ra cayê utopya girewto. Halê tebîetî zî eynî yo. Mewsimê maseyan kewtê têmîyan, behrî benê zuwa, qutbî benê germin û seba tayêne hema zî çiyo tewr muhîm pere û hêz o. Kes dej û şayê kesî nêvîneno. Heyatê ma yew zûra pîl a. Zereyê nê heyatî de xeyalê fermandaran û zaliman estê, xeyalê domanan çin ê. Ma her roje televîzyonan de temaşeyê cengî kenê. Ma vanê qey no ceng keyeyê ma ra, bajarê ma dûrî yo, ganî ma bizanê dinya yew dinya ya, merdim her ca de merdim o.
Dinya nê krîzî ra ancax pê perwerdeyî ya eşkena vejiyo. Raşt a, belkî nê vateyê mi şima rê zaf hamasî yenê, labelê mi gore, sewbîna yew xelasîye zî çin a. Ganî ma sîstemê perwerdeyî newe ra biwirazî. Nê perwerdeyî de ganî tebîet û însan yew bê, domanê dinya yew bê, yew keyeyê ma estbo, keyeyê ma dinya bo. Çunke dinyaya zaliman çend bena gird, dinyaya domanan hende bena qic. Aye ra, destpêkê nê nuşteyî de yew domanî dare virard kerdêne.
No nuşteyo verên bî, nuşteyanê bînan de zî ma do bigêrin ê domanî.
Merheba!
Nuştox: Hesen Polat
“Hesen Polat serra 1988 de Çewlîg de ameyo dinya. Anqara de edebîyat wend. Polatî serra 2010 de Musabeqaya Hîkaye û Şîîranê Huseyîn Çelebî de û serra 2013 de Musabeqaya Hîkayeya Abdullah Duranî de xelata yewine girewte.”
KaynakÇ:
