ÇandName Li pey şopa bav û kalan…
Li hember pirsgirêkan ferisandina rabes û tevgerên me û berpêbûyîna van pirsgirêkên me ji hev cuda ne.
Stres û sayîşên van pirsgirêkan divê ji bo têbigihîştineke rast; van pirsgirêkan û ji bo çareserî ya wan wizeya me winda neke.
Stres û sayîşa ku pirsgirêkên leqayê me tên bi gelemperî ji bo çareserîkirina van pirsgirêkan bertekeke û ji bo çareseriya van pirsgirêkan wize ji me re peyde dike.
Encax şêweya têgihîştina me ya van pirsgirêkan û berteka me ya li hember wan car cara çareserîkirina van pirsgirêka bide alîkî hin zêde wan mezin û geş dike.
Em dikarin bibêjin bandora pirî pêkeran li ser vê heye. Wekî; xwarî(bikêrî)yê kesanî, binyata kesatî, rewşa rûhî ya mirovan wî demê û hrw.
Hinek pirsgirêk bêçareserî xuya dikin yan jî bi rastî jî bêçareserî ne. Van pirsgirêkên ku çareserî ya wan tune ye divê em wan wekî diyarde(olgû)yek bigrin destê xwe û bipejirînin. Bi pejirandina van pirsgirêkan re jiyana xwe domandin jî vînek cuda dixwaze.
Pejirandina teşeya çareserî ya rast jî bi rastî çareseriyeke.
Esil ev ê girîng li hember van pirsgirêkan wize ya di destê xwe de em bi çi awayî bi kartînin û van pirsgirêka bi teşeyekî rast şîtel(analîz) kirin û hilberandina çareseriyên guncav û lêhatî ne.
Di hin rewşan de bergeha mirov ji bo berpêbûyîna rast; van pirsgirêkan kêm û nekafî û/yan jî dibe çewt be.
Di vê xalê de parvekirina pirsgirêkan û bikaranîna bergehên ji hev cuda hem ji bo zêdekirina wizeya me û hem jî gihaştina çareseriya rast pir pir girîng e.
Wergerîner: Emre MÛHARGÎNÎ
www.candname.com
