Ji Dildarê Mîdî helbesta Kerkûkê

Her ji Kerkûk dest pê dikim

 

Min pênûsên xwe de girt ji pêjeyên neqandî

Tabloyek min neqişand  bi zêrê zer helandî

Kerkûk mishefa Kurda min bi  desta pelandî

Her wê pîroz bimîne parastî û hilandî

 

Biryara xwe me daye veger ji dozê nema

Gul pişkivîn ji xara  xemlîn şax û lema

Me bi xwînê avda ye mîna cobar û çema

Çi qurbanî bête dan hîç li nik me nexeme

 

 

Tu hatiye parastin bi destê qehremana

Bi cûş û kelecanê gel dakete meydana

Şêra mil dane hevdû baz hatin ji zozana

Cangoriyê Kerkûk in ew dilê Kurdistane

 

Nameya biratiyê ji bo we me şiyandî

Destê xwe me dirêj kir bi aşitî hejandî

Bersiv we daba agir hinavê we kelandî

Çavê we çû patikê Malikî û Ebadî

 

Digel Heşda xwe ya reş hûn mîna gura hare

Êrîş we da li ser me êrîşeke xedare

Lê Kurd ne yê berê ye her hazir û li kare

Kurdistanê her ew ware lê qet ne ew bihare

 

Em Kerkûkê berdandin ger yek ji me bimîne

Pêmerge ser bilinde bejna xwe natewîne

Sîla yekem li te de devê te tije xwîne

Herdem bijî Kurdistan serbixwe dê bimîne

Dildarê Mîdî -Rûdaw

Derbar ziman

Check Also

Rêzimana Dîwana Melayê Cizîrî

Destpêk Yek ji lêkolînên ku cihê wê di lêkolînên kurdolojiyê da bi giştî û di …

Leave a Reply