Tîpên “Êê, Îî, Qq, Ûû, Ww, Xx” di alfabeya tirkî da tune ne. Ev tîp yên alfabeya kurdî ne.
Êê (Ev tîp di alfabeya tirkî da tune ye. Tirk vî dengî bi “Ee”yê nîşan didin. Ev jî şaş e. Lewra “Ee” di alfabeya kurdî da heye. Her du deng ne yek in.)
dê: anne
êdî: artık
êl: aşiret
êm: yem
Êmîş: Emiş
êş: ağrı, sızı
êvar: akşam
êxnî: yahni
êzing: odun
Îî (Ev tîp di alfabeya tirkî da nêzîkî dengê “İ i”yê ye.)
îcar: bu kez
îngilîzî: İngilizce
Îran: İran
îro: bugün
îsal: bu yıl
îsot: biber
îşev: bu gece
Îsa: İsa
birîn: 1.kesmek 2.yara
I i (Ev tîp di alfabeya tirkî da nêzîkî dengê “I ı” ye.)
dirik, dirî: böğürtlen
kirin: yapmak
kirîn: satın almak
birin: götürmek
bihar: ilkbahar
Qq (Ev tîp di alfabeya tirkî da tune ye. Nêzîkî dengê “Kk”yê ye, lê ne “Kk” ye. “Kk” di alfabeya kurdî da heye.)
qabqab: takunya
qaçax: kaçak
qad: alan
Qadir: Kadir
Qasim: Kasım
qalik: kabuk
qaz: kaz
Qedrî: Kadri
qelind: başlık
qurban: kurban
U u (Ev tîp di alfabeya tirkî da nêzîkî dengê “Ü ü”yê ye.)
gund: köy
gul: gül
gur: kurt
qul: delik
Ûû (Ev tîp di alfabeya tirkî nêzîkî dengê “U u”yê ye.)
ûçik: elbise yeni
ûr: ur
ûtî: ütü
bûr: geçit
dûr: uzak
hûr: ufak
kûr: derin
Mûş: Muş
tûr: torba
Ww (Ev tîp di alfabeya tirkî da tune ye.)
wajînî: çığlık
welat: ülke
walî: vali
wer: öyle
Wan: Van
were: gel
wane: ders
werdek: ördek
werm: şiş, şişlik
war: yurt
wesle: organ
wek/wekî: gibi
westa: usta
wekhev: eşit
wext: vakit
Xx (Ev tîp di alfabeya tirkî da tune ye. Nêzîkî dengê “Ğğ”yê ye.)
xaç: haç
xag: ham
xak: toprak
xal: 1.dayı 2.nokta
xaltî: teyze
xan: han
xanim: hanım
XWxw (Ev pevdeng/dîftong di alfabeya tirkî da tune ye)
xwar: 1.yedi (yemek veya başka birşey yemek) 2.eğri
xwarin: yemek
xwarzî: yeğen (eril)
xwarzê yeğen (dişil)
xwe: kendi
Xwedê: Allah
xwedî: sahip
xwê: tuz
xwişk: kızkardeş
Hemîd Hewrewî