ez ê
bi zimanê pênûs
û helbesta serhildêr
têbikoşim
li ser axa welatê birîndar
tovên dara hêviyê
bireşînim
toz û mija ewrên reştarî
ji ser bajarên şaristaniyê
rêşkim
kul û kederên sûr a Amedê
bi melhema kevirên sebirê
bikewînim
ez ê
xezeba xwedê
li mîrata pêlên deryayê
bibarînim
bi belxama reş
tifî rûyê îxanetê bikim
seltenata dagirker û serdestan
ji holê rakim
berê keştiya Nuh pêxember
ber bi girava serkeftinê ve
bizivirînim
cemeda ser dilê kolanên mêrxasan
bi germa henasa xweşmêran
bihelînim
kaniya kêf û aramiyê
di newalên çiyayê qendîlê re
biherikînim
ez ê
di qefesa sînorên parçebûyî de
ala rizgariyê daçikînim
bejna keç û xortên milîtan
bi cilûbergên şervanan
bixemilînim
li seyrangeha zozanên sêwîmayî
kulîlkên bihara evîndaran
bipişkivînim
û bi tililîyan
destmala govend û dîlana şadiyê
bihejînim
ez ê
zeviyên hişk û ziwabûyî
bi xwîdana eniya mezlûman
av bidim
tava berbangên rût
bi kirasê berxwedanê
bipêçim
bi qêrîn û hawara hestên penaber
di guhên zaliman de
deng vedim
bi giyanê pakrewanan
gora tirsê bikolim
hewrikên jiyana bêbext
ji mirina xwe ya bêwext
bidizim
û keskesorê li xwe
bibexşînim
ez ê
li ser tirba cangoriyan
strana ”cîhwarê min çiyan e”
bistirênim
rabirdûyên qirêj binax bikim
û şewqa çira dahatûyan jî
di kefa destê xwe de
veşêrim
zencîra zendê qedera bindestiyê
bişeqînim
perdeya mêjiyên kor
veçirînim
çirûskên agirê hezkirinê
geş bikim
tîrêjên roja azadiyê
di neynika dilê zîzbûyî de
bibiriqînim
û ez ê
ji dilopên barana çavên kal û pîran
Cîhaneke rengîn û bextewar
di kenê awirên zarokan de
ava bikim
Xizan Şîlan
2016-02-07
Stockholm
