Gava ramanek fodil
weke wêneyê hespekî efsaneyî
bi xemil û xêz û zengil
di karîdorê afrênerekî re
ji nişka va diborê
zû zû sekvanê hizrê nagihînê şopa wê
û ta ku xwedî pûnij û giyanê pêlewanî
li wê pîroz xakê
bi cirîtê di asîmanê sawîran re bifrê
an bi gavên bilez xwe pêghînê govdê wê
vêca ew wek xwe namînê
belê wêneyê ku di ser sîvleka bala wî re
bi germî hatî şimitandin
dibe dîmenê rûyê keçek ciwan
ku çawa di pencerê re bilez xwe li xortekî dimînê
û xort jî mîna sitûnekî rep
li hember bedewiya wê matmayî dimînê
dema vegerandinê di ser re derbasdibê
hulma hizrê jî ji wê xaknîgarê bardikê
ew careke din xwe li afrêner namînê
belê di wê navbera dudilî de
di orta valahiya derbasbûn û gihîştinê de
hest mîna dareke tûyê kevnar
ji êşa xwarbûnê lal dibin
omîd ji lêdana pêdviyên rojane pûç dibin
wek taya ku li termekî dihêwirê
coşa vîna hebûnê di pergalê wî de diqerimê
weke çirûska yekem
bi rûgeşiya destpêkê
hevok xwe lê namînê
wê katê
mîna kabciyê ku derfetek mezin zirar dikê
dewla bîrdoziyê kûr dişînê
tîrêjên çavêd xwe dûr davêjê
bi kuzûrî bawer dikê
ku çawa li kolaneke şênahî
bazarek gerim bi dawî tê
dizanê ku bi qîre qîra firoşgehekî bi tenê
tevgera kirîn û firotinê bi carekê ji nû de venagerê.
Majêd A Mihemed
Sala 2016
