1) Divê xwe ji zimanên desthilatdar dûr bixin. Divê tvyên wan temaşe nekin ku zimanê tvyên wan nebe zimanê malê.
2) Jin û mêr divê pêşîn xwe fêrî zimanê xwe bikin ku bikaribin fêrî zarokên xwe bikin.
3) Divê tu caran ji hev re nebêjin, sedem te ziman wisa bûye û wd. Ji ber ku heke ziman pêş bikeve wê bi keda her duyan bibe û heke paş jî bikeve wê sedem her duyan paş bikeve. Ji ber ku ziman yê me tevan e. Ne tenê yên jinan e ku bar tev bikeve ser pişta wan.
4) Divê ewilî ew wate û giringiya ziman qebûl bikin ku bikaribin bidin zarokên xwe jî. Divê bizanibin ku bê ziman jiyan nameşe. Ne bi gotinan. Pêwîst e ku bi rih û canê xwe vê qebûl bikin û li gorî wê jî bijîn.
5) Divê ne jin û ne jî mêr bi tu kurdî re bi zimanên din neaxivin. Divê di mala xwe de bi tenê bi kurdî biaxivin.
6) Bi hev re bi zimanên din û bi zarokên xwe re bi kurdî biaxivin jî nabe. Ji ber ku zarok mezinên xwe kopî dikin. Zarok li gorî gotinên mezinên xwe tevnagerin. Li gorî tevgerên wan tevdigerin. Ji ber vê yekê jî divê mezin li gorî vê rastiyê nêzîkê ziman bibin. Mezin biaxive wê zarok jî biaxive.
Û ji bo bi giştî kurd bala xwe bidin zimanê xwe divê tevahiya sazî û rêxistinên me, tevahiya serok û rêberên me, tevahiya tv û rojnameyên me li ser giringiya ziman biaxivin û xebatên bibandor bikin. Divê girîngî û ferziyeta ziman bixin dil û mejî û jiyana tevahiya kurdan. Ji ber ku yeko yeko mirov nikarin li ser milyonan bandor bikin. Ji bo ziman pêş bikeve divê pêşiyên gel destên xwe bixin bin kevir û wisa li ser gel jî ferz bikin.
Hêvîdarim ku her kurd mijara giringîya ziman ji bo xwe bike rik û mîna vexwarina avê jî ferz û heyatî bibîne. Tim û tim dibêjim. Hûn li ser kîjan bîr û baweriyên dînî û li ser kîjan fikr û ramanên siyasî bin divê hûn li gorî wê yekê jiyîna bi zimanên din ji bo xwe û ji bo malbata xwe qedexekirî (heram) bibînin û xwe ji zimanên din dûr bikin. Nexwe hûn ê nikaribin ji bo ziman tiştekî bikin û hûn ê roj bi roj bi destên xwe û bi dilsozî zimanê kurdî binax bikin.
Silav û rêz.
Şêx Zelala ji Fînê
